رئیس سازمان فضایی ایران با بیان اینکه ساخت کپسول زیستی، بالاترین سطح از تکنولوژی فضایی است، گفت: «کپسول زیستی ایرانی که در آستانه پرتاب قرار گرفته است، قابلیت‌های بسیار پیشرفته‌تری نسبت به کپسول قبلی دارد.»
حسن سالاریه ادامه داد: «کپسول زیستی ایرانی که در آستانه پرتاب قرار گرفته، قادر به حمل انسان نیست، اما قابلیت‌های بسیار پیشرفته‌تری نسبت به کپسول قبلی دارد. این کپسول برای مدارگذاری انسان باید ویژگی‌های منحصربه‌فردی از حیث کنترل فشار، دما، کنترل سطح اکسیژن و شرایط زیستی مناسب، به لحاظ پرتاب و شتاب وارده به انسان، هم در مرحله پرتاب و هم در مرحله بازگشت به سطح زمین، داشته باشد. این کپسول یک نمونه تحقیقاتی است و از جرم بالاتری برخوردار است و قابلیت‌های پیشرفته‌تری در زمینه حفظ شرایط حیاتی موجود در آن فراهم خواهد شد. نمونه بعدی که در تحقیق و توسعه قرار گرفته و قرارداد آن نیز منعقد شده است، هم جرم بالاتر و هم قابلیت‌های پیشرفته‌تری دارد. برای اینکه یک موجود زنده، همچون انسان، در کپسول قرار بگیرد باید در طول پرتاب، تمام شرایط مناسب برای زیست انسان را فراهم کند. کپسول‌هایی که در دهه 80 ساخته شد، موجودات کوچک‌تر با ابعاد و اندازه کوچک‌تر در آن قرار می‌گرفت و شرایط زیستی در آنها نسبت به کپسولی که انسان را حمل می‌کند، به مراتب ساده‌تر بود. انسان به لحاظ میزان شتاب وارده، چه در رفت چه در برگشت و چه در زمانی که چتر عمل کرده و قرار است به سطح زمین بازگردد، محدودیت‌های بسیار جدی‌تری نسبت به موجوداتی که تاکنون تست شده، دارد. برای انسان باید میزان اکسیژن و نوسانات فشار و دما خاص باشد.»
رئیس سازمان فضایی ایران ادامه داد: «یکی از موضوعات مهم در نسل بعدی کپسول‌های زیستی که کار تحقیق و توسعه آن نیز آغاز شده، هدایت‌پذیری و کنترل‌پذیری کپسول است. باید این قابلیت وجود داشته باشد که کپسول در یک محل کاملاً پیش‌بینی شده با شتاب و سرعت از قبل پیش‌بینی‌شده قرار بگیرد؛ اینها ویژگی‌های منحصربه‌فردی است که بر روی این کپسول زیستی وجود دارد. بالاترین سطح قابلیت اطمینان در محموله‌های فضایی، محموله‌ای است که در آن موجود زنده قرار می‌گیرد و در بین موجودات زنده نیز بالاتر از همه، شرایطی است که موجود زنده در آن قرار می‌گیرد.
طبیعتاً زمانی که به کپسولی زیستی برسیم که قابلیت حمل انسان و مدارگذاری را داشته باشد یا حتی فرود و نشست در یک نقطه خاص را با یک شتاب مدنظر در آن منطقه‌ای که قابل تحمل برای انسان‌ها باشد، داشته باشد و بتواند شرایط زیستی را برای انسان فراهم کند، در آن صورت، ما به بالاترین سطح از تکنولوژی فضایی رسیده‌ایم. این سطح تکنولوژی بالا، هم به لحاظ هدایت و کنترل و ناوبری کپسول زیستی و هم به لحاظ شرایطی که برای آن موجود فراهم می‌کند و تجهیزاتی که برای کنترل و تأمین انرژی داخل کپسول برای آن فرد لازم است، نشان‌دهنده بلوغ تکنولوژی است. اگر کشوری در این حوزه کار می‌کند، به نیت آن است تا تمام فناوری‌‌هایی که در حوزه فضایی وجود دارد در کنار یکدیگر جمع شود و در همه ابعاد خبره و سرآمد شود.»