[حمید قبادی] فیلمسازی و سریال‌سازی حرفه‌ای بیش از هر چیز مرهون فیلمنامه خوب، تیم تولید خلاق و در عین حال ساختارهایی به‌عنوان کمپانی است که شرایط حمایت از تولید را فراهم می‌آورند و نظارت بر تولید را در تمام مراحل در دستور کار قرار می‌دهند. این وظیفه را در تلویزیون ایران از سال‌ها پیش سیمافیلم بر عهده داشته که به عنوان ساختاری کمپانی‌مانند در تولید بسیاری از سریال‌های مطرح و ماندگار نقش داشته است و حتی در برهه‌ای حامی تولید فیلم‌های سینمایی نیز بوده. مرور عملکرد سیمافیلم نشان می‌دهد هرگاه مدیران و تیم‌های اجرایی باتجربه و کاربلد در ساختار سیمافیلم حضور داشته، این مجموعه توانسته عملکرد مثبت و سازنده‌ای داشته باشد.سیمافیلم در ماه‌های اخیر با ارائه دو سریال جدید نشان داده به دنبال احیای خاطرات خوشی است که مخاطبان از سیمافیلم به یاد دارند. به عنوان مثال «رحیل» که سعی کرده بود در عین واکاوی مسائل و معضلات اجتماعی-سیاسی دوران آخر قاجار و ابتدای پهلوی، داستانی دراماتیک از چگونگی برپایی آیین تعزیه را نیز ارائه کند، از یک تیم تولید باتجربه بهره‌مند بود، مثل بقیه آثار کارنامه تهيه‌کننده این سریال رامین عباسی‌زاده که پیش‌تر آثاری چون «و یک فرشته بود»، «همراز»، «پلیس جوان»، «کت جادویی»، «احضار»، «انقلاب زیبا» و «پریدخت» را عرضه کرده بود و در «رحیل» هم نقطه اتکایی در کارنامه سیمافیلم به وجود آورده بود- که با مدیریت مهدی نقویان، به دنبال افزایش اعتبار برای سریال‌سازی است- و هم برای کلیت صنعت سریال‌سازی تلویزیون در رقابت با شبکه خانگی و شبکه‌های ماهواره‌ای. سیمافیلم در گذشته‌های نه‌چندان دور با اتخاذ راهبرد درست و استفاده از نام‌های خوش‌سابقه نویسندگی و کارگردانی از قبیل فرج‌الله سلحشور، داوود میرباقری، مسعود جعفری‌جوزانی، علی حاتمی، سیدضیاءالدین دری، مهدی فخیم‌زاده، محمدهادی کریمی، اکبر خواجویی، جمال شورجه، حسن فتحی، شهریار بحرانی و امرالله احمدجو توانسته بود بانی تولید سریال‌هایی جذاب شود. این اتفاق در «رحیل» نیز تکرار شده و به اثری ختم شده بود که اوج و فرود هر اپیزود آن چنان بود که مخاطب گذری تلویزیون را نیز جذب خود می‌کرد. استفاده از بازیگران باسابقه نظیر کاظم هژیرآزاد، ثریا قاسمی، فرخ نعمتی، اندیشه فولادوند و حمیدرضا آذرنگ نیز در کنار جوان‌ترهایی که به دنبال نمایش استعداد خود بودند، از منظر بازیگری هم جلوه‌ای منطقی برای «رحیل» به وجود آورده بود!
اینها همه نشان می‌دهد رسانه ملی اگر بخواهد، خواهد توانست سریال‌هایی مخاطب‌پسند تولید کند. سریال‌هایی که همانند دهه‌های گذشته جز ایران در کشورهای همسو نیز مخاطب خواهند داشت.