شهروند| برخلاف برخی از تحلیلگران سیاست خارجی که در صف منتقدان توافق ژنو و هر نوع توافق احتمالی در آینده نزدیک قرار گرفتهاند، احمد بخشایشاردستانی عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس و نماینده اردستان در مجلس شورای اسلامی میگوید: تا همین حالا هم برای امضاء کردن توافق دیر شده و دوطرف باید هرچه سریعتر و حتی شاید در حاشیه اجلاس مونیخ توافق جامع را امضاء کنند.
برخی از تحلیلگران احتمال دادهاند ایران و 1+5 در حاشیه اجلاس مونیخ به توافق جامع برسند و این رخداد را زودهنگام ارزیابی کردهاند، از نظر شما در صورت تحقق این موضوع در حصول به توافق تعجیل شده است؟
به نظر من کاری را که شروع کردهایم باید زود هم به اتمام برسانیم. ضمن اینکه معتقدم چشمانداز توافق مثبت است و باید هرچه سریعتر توسط طرفین امضاء بشود زیرا هرچه زودتر این توافق امضاء بشود به نفع کشور ما است.
بر مبنای چه تحلیلی میگویید این توافق میتواند سریعتر به امضاء برسد درحالیکه مخالفان توافق در دو کشور ایران و آمریکا از قدرت کمی برخوردار نیستند؟
اوباما نشان داده این انگیزه را دارد که موضوع پرونده هستهای ایران را به نحوی صلحآمیز به سرانجام برساند، یکی از دلایل این خواسته میتواند این موضوع باشد که او شخصاً آمال و آرزوهای انتخاباتی ندارد اما به دنبال این است که میراثی از دولت دموکرات بر جای بگذارد که مدعی شود از دستیابی ایران به سلاح هستهای جلوگیری کرده است. هرچند ما در اصل هم میدانیم که ایران هیچگاه به دنبال دستیابی به این سلاح نبوده اما باید از این انگیزه رئیسجمهوری آمریکا استفاده کنیم. به همین دلیل میگویم باید هرچه زودتر به توافق برسیم. البته میدانم که عدهای در داخل آمریکا و عدهای هم در داخل ایران با این موضوع مخالف هستند و فکر میکنند پس از توافق با آمریکا از مواضعمان عقبنشینی کردهایم و جنگ دیپلماتیک را به آمریکا باختهایم.
البته هواداران این تحلیل در مجلس هم این موضوع را بهطور مرتب به مسئولان سیاست خارجی گوشزد میکنند، شما بر چه اساسی مخالف چنین تحلیلی هستید؟
به یاد میآورم هنگامی که حضرت امام(ره) قطعنامه 598 را پذیرفت همه ناراحت بودند، خود ما در جبهه ناراحت بودیم و من به یاد میآورم که رزمندگان چه حزن و اندوهی داشتند.حتی حضرت امام(ره) پذیرش قطعنامه را به سرکشیدن جام زهر تشبیه کرد. اما همانطور که خدا در قرآن میفرماید «شاید چیزی را که از آن کراهت دارید برای شما در آن خیری نهفته است» و البته بعداً هم دیدیم که صدام در نامهای که نوشت، تأکید کرد آنچه شما میخواستید ما قبول کردیم. درباره این توافق هم ما چیزی را از دست نمیدهیم زیرا صنعت هستهای در ایران بومی شده و هرگاه اراده کنیم میتوانیم به شرایط پیش از مذاکرات بازگردیم.
یعنی حتی فکر میکنید تیرماه هم برای توافق میان طرفین دیر است؟
میتوانم پیشبینی کنم که اگر تیرماه این توافق انجام بشود منتقدان دولت خواهند گفت که این زمان به این دلیل انتخاب شد که باعث پیروزی اصلاحطلبان در انتخابات آینده باشد. دولت از این توافق برای
رأی آوردن کاندیداهای نزدیک به خود در شهرها استفاده میکند و جناح مقابل هم برای اینکه احساس پیروزی روانی را از دولت بگیرد با آن مخالفت سرسختانهتری خواهد کرد. توافق تا پیش از پایان سالجاری شمسی اما باعث میشود چنین برداشتهایی از موضوع محدود شود.
موانع داخلی دو کشور ایران و آمریکا تاکنون چقدر باعث به تأخیر افتادن توافق جامع هستهای شده است؟
از نظر من دو کشور به حد کافی انگیزه دارند. آقای روحانی در ایام انتخابات گفت میخواهد هم چرخ زندگی مردم بچرخد هم سانتریفیوژها و طرف آمریکایی هم با این توافق به دنبال برجای گذاشتن اثر است. ظریف و کری به شدت برای رسیدن به توافق تلاش میکنند البته مقاومتهایی در داخل دو کشور وجود دارد. هرچند فراتر از مخالفتهای داخلی دو کشور مخالفتهای منطقهای اسراییل و عربستان را نیز نباید دستکم گرفت. آنها فکر میکنند با این توافق ایران قویتر از امروز خواهد شد غافل از آنکه جمهوری اسلامی به اندازه کافی قوی شده است.