مصدومان مونوكسيدكربن (CO) معمولا از وجود آن بي‌خبرند، زيرا گازي است غيرقابل ديدن، بدون مزه و بو، كه ايجاد تحريك هم نمي‌كند. اين گاز حاصل سوخت ناقص مواد ارگانيك مانند نفت، چوب، كاغذ، زغال، زغال‌سنگ و گاز طبيعي است.
به دنبال چه بايد بود
مشكل است بتوان گفت كه يك فرد، مصدوم گاز CO است يا نه. گاه شكايت از «سرماخوردگي» واقعا نشانه مسموميت با CO است. هرچند نشانه مسموميت با CO شبيه سرماخوردگي است، اما تفاوت‌هايي نيز دارد. مثلا مسموميت با CO باعث تب خفيف يا درد عمومي نمي‌شود و گره‌هاي لنفاوي را مانند سرماخوردگي درگير نمي‌كند. وضعيت‌هاي زير مسموميت با CO را نشان مي‌دهد:  
  علایم كم و زياد مي‌شود
   علایم در برخي نقاط و يا برخي اوقات روز بدتر مي‌شود.
   مردم اطراف مصدوم نيز علایم مشابه را دارند.
   حيوانات خانگي نيز به نظر بيمار مي‌آيند.
علایم و نشانه‌هاي مسموميت با CO عبارتند از:  
   سردرد
  شنيدن صداي زنگ در گوش(وزوز گوش)
  درد قفسه سينه (آنژين صدري)
   ضعف عضلاني
   تهوع و استفراغ
  سرگيجه و تغيير در وضع بينايي(تاري ديد يا دوبيني)
   بيهوشي
   ايست تنفسي و قلبي
چه بايد كرد
1- خيلي فوري مصدوم را از محيط آلوده بيرون بياوريد و به هواي تازه ببريد.
2- با كاركنان اورژانس تماس بگيريد. آنها مي‌توانند اكسيژن 100درصد و رطوبت به مصدوم بدهند و وضع اكسيژن‌رساني‌اش را بهبود ببخشند.
3- وضع راه هوایی، تنفس و گردش خون مصدوم را زير نظر داشته باشيد.
4- مصدومي را كه پاسخ نمي‌دهد در وضعيت بهبودي قرار دهيد.
5- در جستجوي كمك‌هاي پزشكي باشيد. در همه مصدومان مشكوك به مسموميت با CO بايد خون از نظر سطح CO آزمايش شود.