سعید اصغرزاده
همه ما آرزوی زندگی بهتری را داریم. همه ما داوطلب تغییر در زندگی می‌شویم؛ البته بعضی با ریسک‌پذیری بالا و برخی با این پا و آن پا کردن. البته هستند آدم‌هایی که از هزینه دادن هراس دارند و در مقابل هستند آنهایی که هزینه‌های جبران‌ناپذیری پرداخت می‌کنند. خبری خواندم که آزرده‌خاطرم کرد. یکصد زن بین ۲۰ تا ۴۵ ساله شنبه شب (۳۱ ژانویه / ۱۱ بهمن) در حمله نیروهای پلیس به یک کلوب شبانه در کوالالامپور دستگیر شدند. به گزارش روزنامه «سان دیلی» چاپ مالزی این زنان همگی خارجی و ازجمله ایرانی بودند. یک مقام پلیس کوالالامپور گفته زنان دستگیرشده تحویل پلیس مخصوص اتباع خارجی شده‌اند. پس از بازجویی و بررسی مدارک آنها مشخص شده که احتمالا به منظور بهره‌کشی جنسی توسط باندهای قاچاق انسان وارد مالزی شده‌اند.
ببخشید! فرهاد دارد می‌خواند... ای کاش آدمی، وطن‌اش را همچون بنفشه‌ها می‌شد با خود ببرد هر کجا که خواست!... خاموشش کردم...
خیلی از ما با سودای مهاجرت یا زندگی بهتر، داوطلبانه ترک دیار خود می‌کنیم، غافل از این‌که شرایط بهتری برای ما وجود ندارد. نمونه‌اش در دام باندهای قاچاق انسان افتادن است. قاچاق انسان شکل نوینی از برده‌داری در دنیای مدرن است که شامل استخدام انسان‌ها، انتقال و دریافت آنها برای وادار کردن افراد به تن‌فروشی یا مجبور کردن به کارهایی سخت و طاقت‌فرسا در کارخانجات، رستوران‌ها، مزارع و دامداری‌ها و پروژه‌های ساختمانی است. قاچاق انسان پس از قاچاق اسلحه و مواد مخدر، سومین تجارت غیرقانونی در دنیا به شمار می‌رود. از انواع رایج آن‌که الان موضوع بحث من است؛ قاچاق زنان است. انگيزه قاچاق و علل تن‌دادن قربانيان به اين عمل در تحقيق كميسيون اروپا در بلژيك، ايتاليا و هلند اين‌گونه بيان شده است: «نياز به پول براي رفع نيازهاي نخستين، پول براي خانواده، كار، پول براي داشتن زندگي شيك‌تر، ماجراجويي، آينده بهتر، آدم‌ربايي، اعتياد، يافتن شرايط بهتر با كاركردن به‌عنوان يك روسپي و بي‌ثباتي سياسي در كشور خود.» آخرین سخنانی که درخصوص قاچاق زنان ایرانی به یاد دارم، حرف‌های سال گذشته «علی صادقی» رئیس پلیس مهاجرت و گذرنامه نیروی انتظامی بود که با تأیید قاچاق دختران ایرانی به کشورهای عربی گفته بود که «این موضوع را نفی نمی‌کنیم اما عدد آن قابل توجه نیست. «خبرگزاری «ایسنا» به نقل از رئیس پلیس مهاجرت و گذرنامه نیروی انتظامی در تهران نوشته بود که مقصد عمده موارد قاچاق دختران ایرانی، کشور امارات متحده عربی بوده است. تاکنون آمار رسمی و حتی غیررسمی از میزان قاچاق انسان به خارج از ایران منتشر نشده و مسئولان امنیتی و سیاسی کشور معمولا در برابر این پدیده ساکت بوده‌اند. با وجود این هر از چند گاهی، از کشف و انهدام باندهای قاچاق انسان در ایران خبرهایی دیده می‌شود. البته همه این موضوعات به موج‌های خبری مربوط می‌شود. پیشترها و در خردادماه ۱۳۸۳، روزنامه شرق، گزارشی از قاچاق گسترده دختران ایرانی به کشورهای عرب حاشیه خلیج‌فارس منتشر کرده بود که واکنش‌های گسترده‌ای به دنبال داشت. در آن گزارش از انتقال ماهانه سه تا پنج جسد دختر ایرانی به کشور و نیز از برگزاری مراسم حراج ۵۴ دختر ایرانی در فجیره امارات متحده عربی، خبر داده شده بود. در همان زمان، یک خلبان ایرانی که در خطوط هوایی امارات متحده کار می‌کرد، اعلام کرد به‌طور متوسط ۱۰ تا ۱۵ دختر، هر روز از طریق 9 پرواز منظم و ۲۰ پرواز غیرمنظم از ایران به دوبی فرستاده می‌شوند. وزارت امور خارجه آمریکا، گزارش‌های سالانه‌ای درباره قاچاق انسان در جهان منتشر می‌کند. در گزارش سال ۲۰۱۳ این وزارتخانه نیز مانند سال‌های گذشته، از ایران به‌عنوان یک کشور «مبدا، محل عبور و مقصد برای مردان، زنان و کودکانی که مورد بهره‌برداری جنسی قرار می‌گیرند و به کار اجباری گمارده می‌شوند»، نام برده شده است. طی گزارشات جسته و گریخته در سال‌های اخیر، كارشناسان از افزايش قاچاق زنان و دختران در استان‌هاي مرزي كشور و روند صعودي سن قاچاق دختران كمتر از 14سال خبر داده بودند. همچنين يافته‌هاي تحقيقي كه در 10سال پیش با همكاري امور مشاركت زنان و كميته سازمان دفاع از قربانيان خشونت انجام شده بود، نشان می‌داد که قربانيان عموما بين 14 تا 25سال دارند و از نظر اقتصادي و اجتماعي، در اكثر موارد كشمكش‌هاي درون خانواده، اعتياد والدين، طلاق، فقر، مسكن نامناسب، سكونت در مناطق پرجمعيت و حاشيه‌نشيني شهرهاي بزرگ موجب مي‌شود تا دختران محيط نامساعد خانواده را ترك كرده يا پدر خانواده مجبور به فروش دختران خود مي‌شود. همچنين از نظر سطح تحصيلات، از آن‌جا كه اغلب قربانيان از اقشار فقير و دختران فراري هستند، از نظر تحصيلي، در سطح راهنمايي و دبيرستان و در رده سني 15 تا 17سال هستند و از فقر فرهنگي و ضعف اعتقادات رنج مي‌برند. پلیس مالزی با دستگیری آن 100 نفر به ما یادآوری کرد که داوطلب اطلاع‌رسانی در این خصوص و پرهیز دادن دختران جوانمان از دست قاچاقچیان انسان باشیم! آیا زنان قاچاق شده ما بازگردانده می‌شوند؟ چه امکانات و تمهیداتی برای آنان مهیا خواهیم کرد؟