شهروند| غافلگيرى مخاطب، نخستين واكنش ديداركنندگان از آخرين نمايشگاه‌ سال گالرى اثر است: «ارایه تنها يك اثر در گالرى اثر»؛ «زندگى» كانسپچوال آرتى از رضا لواسانى است كه همه فضاى گالرى را به خود اختصاص داده است؛ ميزى بزرگ و مجلل كه قصد دارد زندگى را از منظر هنرمندش روايت كند و ديداركننده بايد گرد ميز بچرخد و با تماشاى اشيا و موجودات روى ميز، معناى خاص خود را دريابد؛ لذا بديهى است اگر هر مخاطب بنا به تجارب زيسته‌اش از اين اثر، به تلقى خاص خود دست يابد، اثر «زندگى» شامل ميزى به شکل اِل به طول 17 متر است كه روى آن علاوه بر ظروف معمول مانند بشقاب، كاسه و قاشق؛ مجسمه‌هاى كوچكى از اسب، پرنده، گلدان، شمعدانى... حضور استعاره‌اى دارند كه بر فرازشان چلچراغى بزرگ نصب است؛ جالب اينجاست كه همه چيز اين ضيافت با تكنيك خمير كاغذ (پاپيه ماشه) پديد آمده‌اند كه در تحليل اثر بسيار مهم است. رضا لواسانى در ميان انبوه ديداركنندگان، توضيح درباره اثرش را به اين بيت حضرت حافظ ارجاع داد كه بر ورودى نمايشگاه ديوار نوشته شده است: «در ره عشق از آن سوی فنا صد خطر است/ تا نگویی که چو عمرم به سر آمد رستم.» مریم مجد مدیر گالری اثر در پاسخ به اين سوال كه ارایه يك اثر در نمايشگاه رويكردى پيشروست كه در عين جذابيت، ممكن است صرفه اقتصادى نداشته باشد، گفت: «گالری اثر با یازده هنرمند به صورت مستمر کار می‌کند و در تمامی پروژه‌های آنها همکاری دارد، بنابراین قرار نیست تنها آثاری را به نمایش بگذاریم که بازار فروش دارند. گالری اثر آثار هنری که زاییده تفکر این هنرمندان است را در طول سال‌های کاریشان به نمایش می‌گذارد، پيداست كه در كنار توجه به فروش آثار هنرى كه شاكله هر گالرى است، توجه ويژه‌اى به رويكرد فرهنگى و خلق جريان‌هاى هنرى داريم.» او درباره چیدمان پاپیه ماشه رضا لواسانی گفت: «این یک کار موزه‌ای محسوب است و قرار است گالرى اثر آن را در موزه‌ها و نمایشگاه‌های مختلف سراسر دنیا به نمایش بگذارد.» او با يادآورى اين نكته كه رضا لواسانی برگزيده چهارمين بی‌ینال مجسمه‌سازی است، اين هنرمند را صاحب زبان هنرى خاص خودش معرفى نمود و گفت: «ایده نو و زاويه نگاه خاص به زندگی، همیشه در آثار لواسانى جارى است كه در طرز برخورد او با جهان هستی ريشه دارد، بنابراین اثر «زندگی» به صورت آنی شکل نگرفته و ماحصل يك جهان‌بينى خاص به هستى است؛ از اين روست كه لواسانى سه‌سال براى آن وقت گذاشت. غیر از اين می‌توان گفت که این اثر گزیده‌ای از زندگی رضا لواسانی تا به امروز است و به این‌جا ختم نمی‌شود و این زندگی ادامه دارد.» مدير گالرى اثر در تشريح اثر چیدمان «زندگى» گفت: « وقتی به این اثر نگاه می‌کنیم ابتدا شکوه، جلال و جبروت زیادی را می‌بینیم، اما با تعمق بيشتر فراز و فرودهايى که در مسیر زندگی هست را نيز در آن مي‌یابيم؛ رومیزی‌هایی که چروک شده‌اند و... در آخر نيز گويى زندگی که خلوت و ساده شده و به حداقل رسيده را می‌بینیم. به لحاظ تکنیکی همه چیز در این اثر تکه‌تکه است، مانند خود زندگی که تکه‌ای از آن وجود دارد و قسمت‌های دیگر به آن اضافه می‌شود.» او افزود: « لواسانى سال‌هاست که از تکنیک پاپیه ماشه برای خلق آثارش بهره می‌گیرد اما این‌بار ابعاد اثرش خیلی بزرگتر شده است. او از کاغذ بازیافتی برای خلق آثارش استفاده می‌کند و آن را رنگ نمی‌زند و اعتقاد زیادی به چرخه زندگی دارد، کاغذی که از طبیعت می‌آید و تبدیل به یک اثر هنری می‌شود و درنهایت به طبیعت بازمی‌گردد. او درواقع تکنیک آثارش را متناسب با مفهوم موردنظرش به کار می‌گیرد.» مجد در مورد چینش این اثر با ابعاد بسیار بزرگ در گالری اثر توضیح داد: «پایه‌های میزها و قسمت‌هایی از لوستر به چند تکه تقسیم می‌شوند و این تکه‌ها به هم نصب می‌شوند، بنابراین کار بسیار سنگین و زمان‌بری است. یکی از میزها و چلچراغ بزرگ را با خود به آرت اینترنشنال استانبول برده بودیم، نصب کار و اینستال کردن آن، کار بسیار مشکلی بود اما در آن‌جا پنجره‌ای بود که به تنگه بسفر باز می‌شد و مسجدی به چشم می‌خورد. این اثر در نورهای مختلف در آن فضا بسیار دیدنی بود و داستان زندگی را نمایش می‌داد.»
مدير گالرى اثر خاطرنشان كرد: «این نمایشگاه آخرین نمایش‌ سال ٩٣ گالری اثر است و چون نمایشگاه ویژه‌ای است زمان آن را بیشتر از نمایشگاه‌های قبلی گذاشتیم و تا 20 اسفندماه در گالری اثر بر پاست تا مخاطبان به بازدید از این اثر استثنایی بیایند و از نزدیک شاهد روایتی از زندگی باشند.» گالرى اثر یکشنبه تا پنجشنبه ساعت 11 تا 20 و جمعه‌ها 16 تا 20 زندگى را نمايش مى‌دهد؛ نشانى گالرى اثر خیابان ایرانشهر، خیابان برفروشان، روبه‌روی خانه هنرمندان، شماره 16 است.