درسان امیری فیلمنامه‌نویس  و تدوینگر

فیلمنامه ناهید نتیجه و حاصل تجربه همکاری 13ساله من و آیدا پناهنده است. فیلمنامه این فیلم قصه عاشقانه را در پس‌زمینه‌ای اجتماعی تعریف   می‌کند.
هدف ما در درجه اول چه در نگارش فیلمنامه چه در مراحل ساخت فیلم و تدوین و شکل‌گیری فرم فیلم این بوده که فیلمی بسازیم که شبیه خودمان باشد. شبیه دغدغه‌هایمان و نتیجه تجربیات فیلمسازی و زندگی شخصی!
اما بدون‌تردید هیچ هنرمندی نمی‌تواند از تاثیر دیگر فیلمسازان یا هنرمندان یا تاثیر شرایط فرهنگی - اجتماعی پیرامونش جدا باشد.
من به‌عنوان فیلمنامه‌نویس و تدوینگر به وضوح می‌دانم که فیلم‌های سینمای شرق خصوصا آثار شنیدو، کایگه و ژانگ یمیو، نوری جیلان رویم تاثیرگذار است، البته بعضی از همان فیلمسازان خودشان را متاثر از کیارستمی می‌دانند.
نمی‌توانم کتمان کنم که سینمای کوستوریستا و برادران کوئن و بیلی وایلدر بزرگ را دوست دارم و می‌دانم که از اینها تاثیر گرفته‌ام. از فیلم‌های عیاری خودمان و کیارستمی و تقوایی کم‌نیاموخته‌ام، بنابراین برای این‌که فیلمنامه‌ای شبیه خودم بنویسم کار دشواری دارم مخصوصا وقتی که مشترک می‌نویسیم و تاثیر آیدا پناهنده به دلیل این‌که فیلم را کارگردانی می‌کند قطعا در نهایت از من بیشتر خواهد شد اما در فیلم‌سینمایی ناهید از همان ابتدا تلاشمان این بود که در مسیر تجربیات مشترک‌مان سعی کنیم به یک بیان ویژه سینمایی برسیم که مختص خودمان است حال چقدر موفق شده‌ایم  را منتقدانی که سلیقه‌شان را  دوست داریم باید محک بزنند. اما برای مخاطب عام تمام تلاشمان را کرده‌ایم تا قصه‌ای جذاب تعریف کنیم.
به‌طور کلی از نظر من همان‌طور که مخاطب عام و مخاطب خاص داریم، منتقد عام و منتقد خاص هم داریم. هدف ما برای نگارش و ساخت سینمایی ناهید این بود که مخاطب عام و منتقد خاص را راضی کنیم و قبل از همه خودمان از دستاوردمان راضی باشیم.
خودمان حالا راضی هستیم، می‌ماند نظر مخاطبان که شاید ده ها سال طول بکشد بفهمیم چه‌جور فیلمی ساخته‌ایم.