کاوه ابراهیم پور کارگردان یحیی سکوت نکرد

«یحیی سکوت نکرد» درباره خیلی چیزهاست. شاید در نگاه اول، قصه پسربچه‌ای باشد که در فصلی جدید از زندگی و در جریان ارتباطاتی که در پیچ‌وخم شکل‌گیری است، با مفهوم شکننده واقعیت مواجه می‌شود. کشفی که آستانه ورود او به دنیای پیچیده بزرگسالی است. دنیایی که در آن هر که را دوست داری از دست می‌دهی و هر که دوستت دارد، ترکت می‌گوید.
«یحیی سکوت نکرد» درباره سختی زن بودن است. قصه‌ای ساده که می‌کوشد از نگاه یک پسربچه به گوشه‌های پیچیده‌ای از زندگی شخصی و اجتماعی زنانی سرک بکشد که در گیرودار زورآزمایی با هنجارها و ناهنجارهای یک جامعه سنتی درحال گذار، در مواجهه با ترس‌ها و یأس‌هایی که به شکلی بی‌رحمانه واقعیت دارند، زنانگی‌شان هرگز مجال شکفتن پیدا نکرده و نمی‌کند. «یحیی سکوت نکرد» قصه از دست دادن‌هاست؛ رویاهای تباه‌شده‌ای که سال‌ها به دوش می‌کشیم. آرزوهایی که آن‌قدر دور از دسترس به نظر می‌رسند که بی‌خیال‌شان می‌شویم و امیدهايي که در آستانه تبدیل به واقعیت در برابر چشمان‌مان بهت‌زده نقش بر آب می‌شوند. «یحیی سکوت نکرد» درباره آسیب‌پذیری واقعیت است، واقعیتی چند پرده و لایه لایه و وقتی پرده‌ ذهنیت‌ها به تلنگری فرو می‌افتد، ما می‌مانیم و واقعیت عریان پیش‌رویمان و درد پوست انداختن و دنیایی که تغییر کرده است.