محمدعلی رجایی دومین نخست‌ وزیر و دومین رئیس ‌جمهوری ایران بود که در حادثه انفجار دفتر نخست وزیری در تاریخ 8 شهریور 1360 به شهادت رسید. رجایی قبل از پیروزی انقلاب با گروه‌های ضد حکومت پهلوی با گرایش‌های مختلف، مانند جمعیت فدائیان اسلام، نهضت آزادی ایران و مؤتلفه اسلامی همکاری داشت. او با بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق نیز تا قبل از تغییر ایدئولوژیک آنها از اسلام به مارکسیسم، همکاری می‌کرد. او ولایت ‌فقیه را جوهره انقلاب اسلامی می‌دانست و برای برقراری عدالت اسلامی، معتقد به پیاده کردن اقتصاد اسلامی بود. پس از عزل بنی‌صدر از مقام ریاست‌ جمهوری، رجایی با کسب ۸۸ درصد آرای مردم رئیس‌ جمهوری ایران شد. امام خمینی (ره) محمدعلی رجایی را فردی توصیف کرد که از زمان دست‌فروشی تا ریاست‌ جمهوری تغییری در او ایجاد نشده است.