«جنگل پرتقال» به کارگردانی آرمان خوانساریان مهم‌ترین فیلم روز دوم جشنواره است. یک فیلم‌اولی از فیلمسازی که پیش از ورود به وادی سینمای حرفه‌ای نیز با فیلم‌های کوتاهش چهره‌ای تا حدی شناخته‌شده به شمار می‌آمد و البته به واسطه نگارش فیلمنامه «ابر بارانش گرفته» نیز -به همراه مجید برزگر- تلاشی موفق برای ورود به عرصه حرفه‌ای سینما در کارنامه داشت.
«جنگل پرتقال» اما مانند «استاد» به دلیلی دیگر نیز یکی از فیلم‌های کنجکاوی‌برانگیز امسال است. این دو فیلم تهیه‌کنندگانی به مراتب معروف‌تر از کارگردانان‌شان دارند. اتفاقی که اگرچه بعید نیست در روز پایانی جشنواره تغییر کند. مانند اتفاقی که در زمان نمایش «شنای پروانه» در جشنواره رخ داد و بعد از نمایش فیلم در سال ۹۸ خیلی زود محمد کارت تبدیل به نامی در همان حد و اندازه رسول صدرعاملی شد. تهیه‌کننده‌ای که امسال هم همین «جنگل پرتقال» را با یک فیلم‌اولی دیگر به جشنواره آورده است. او که همواره در مقام کارگردان به ساخت فیلم‌هایی درباره جوانان به ویژه دختران نوجوان علاقه‌مند بود، در سال‌های اخیر به عنوان تهیه‌کننده نیز یار و یاور کارگردانان تازه‌کار و جوان بوده است. اتفاقی که آرمان خوانساریان باید قدردان آن باشد که پای او را به جشنواره چهل‌ویکم باز کرده است.
«جنگل پرتقال» اما به عنوان یک درام اجتماعی یکی از محصولات بنیاد سینمایی فارابی است که ارگان تولیدکننده امیدواری‌های زیادی به احتمال موفقیتش دارد. فیلمی که حضور سارا بهرامی احتمال و امکان مطرح شدن نامش را در میان بازی‌های متمایز جشنواره نیز افزایش می‌دهد. میرسعید مولویان دیگر بازیگر این فیلم است.