طرح‌نو| بچه‌ها را می‌برند در دل طبیعت. آن‌جایی که هیچ صدایی جز درهم پیچیدن باد و به‌هم خوردن برگ درختان و صدای نوک‌زدن دارکوب روی تنه درخت شنیده نمی‌شود. بچه‌ها را می‌برند داخل طبیعت تا یاد بگیرند موسیقی پیش از آن‌که از نت‌ها شروع شود، از دل طبیعت آغاز می‌شود. از دل طبیعتی که برای خیلی‌ها بی‌اهمیت شده است و حساسیتی نسبت به آن ندارند. اما انجمن طبیعتگران برنا، آدم‌بزرگ‌ها را کنار گذاشته و برای یاد دادن الفبای‌طبیعت و دوستدار او بودن، سراغ بچه‌ها رفته است. بچه‌هایی که قرار است زمین را دوست داشته باشند و وارثان مهربانی برای او باشند.
سال 82 بود که انجمن طبیعتگران برنا تأسیس شد. نهادی مدنی بدون هیچ‌گونه فعالیت سیاسی و تنها با هدف پژوهش، آموزش، ترویج و فرهنگ‌سازی زیست‌محیطی. البته ایده اولیه تأسیس این موسسه سال 75 شکل گرفت. همان‌روزهایی که حمید توسلی (دبیر و رئیس هیات‌مدیره کنونی برنا) پس از 5 سال فعالیت و همکاری در بخش‌های مختلف موزه آثار طبیعی و حیات‌وحش دارآباد، شرکت طبیعت‌سازان شهر را تأسیس و فعالیت حرفه‌ای و جدی در مسیر آموختن و آموزش در حوزه‌های مختلف محیط‌زیست خصوصا محیط‌زیست طبیعی را آغاز کرد. هیأت‌مدیره انجمن برنا را دوستانی شکل می‌دهند که طی یک‌دهه فعالیت زیست‌محیطی به‌دعوت حمید توسلی دورهم جمع شدند و طی جلسات متعددی که تشکیل شد، مرامنامه‌ای را تنظیم کردند که همان مرامنامه، با اندکی تغییرات جزیی، اساسنامه انجمن برنا شد. این گروه به‌رغم مشاغل مختلف، اندیشه و نگاهی مشترک داشتند که آنها را کنار همدیگر جمع کرده است. عشق به‌محیط‌زیست و تلاش برای حفظ آن باعث شده تا یکی از کاربردی‌ترین سازمان‌های مردم‌نهاد زیست‌محیطی با گرایشات فرهنگی، آموزشی و پژوهشی تأسیس شود. انجمن طبیعتگران برنا از همان ابتدا اهداف مختلفی را برای خود تعیین کرد. اهدافی مثل راه‌اندازی کارگاه‌های پژوهشی و علمی در رابطه با محیط‌زیست و یا اشاعه فرهنگ محیط‌زیستی و انسانی به‌صورت کاربردی. جامعه‌هدف خود را هم کودکان انتخاب کردند تا بعد‌ها بتوانند مروجان خوبی برای حفاظت از طبیعت و محیط‌زیست باشند. به‌عنوان مثال، یکی از مهم‌ترین اتفاقاتی که به‌صورت فصلی طراحی و اجرا می‌شود، واحدکارهای آموزشی برای کودکان است. در آغاز هر فصل، واحدکارهایی متناسب با نیازهای فردی و گروهی کودکان، آموزه‌های تکمیلی کارگاه‌های گذشته و سرفصل‌های کارگاه‌های آینده، تعریف می‌شود. هر واحدکار براساس نیازسنجی‌های مختلف در یک سیستم آموزشی طراحی و تعریف می‌شود. تبادل‌نظر، ارایه پیشنهاد و راهکارهای مختلف درخصوص واحدکارها، ازجمله خروجی‌های مهم این جلسات است و از آن‌جا که قرار است این واحدکارها مرکز رغبت کودکان را تحت‌الشعاع قرار دهد و مجری آن نیز خود آموزشگران هستند، پس تصمیم‌گیری‌هایی که در این جلسات اتفاق می‌افتد در انتخاب موضوعات واحدکارها بسیار مهم است. در بسیاری از مواقع می‌توان موضوع واحدکارها را با توجه به شرایط و نیاز کودکان و در میان بازی‌ها، صحبت‌ها و فعالیت‌هایشان پیدا کرد. موضوعاتی مثل آلودگی هوا، آتش‌سوزی در جنگل‌ها، مرگ دسته‌جمعی دلفین‌های دریای عمان و حتی کشف حوزه‌های نفتی گرفته تا زلزله و سیل در فلان نقطه از کشور و صرفه‌جویی در مصرف انرژی و... موضوعاتی هستند که در طراحی واحدکارها به‌آنها توجه می‌شود.
برنامه دیگری که انجمن برای کودکان ترتیب داده، مربوط به‌ترویج فرهنگ‌صلح بوده است. درواقع به‌بهانه روز فرمان آزادی کوروش بزرگ که فرهنگ‌صلح در لابه‌لای آن موج می‌زند، بخش‌هایی از منشور کوروش به شیوه بازی و نمایش خلاق توسط کودکان اجرا شد و در پایان هریک از بچه‌ها سازه‌هایی به شکل منشور کوروش ساختند و خواسته‌های صلح‌آمیز کودکانه‌شان را با خط میخی بر آن حک کردند و به خانه‌های‌شان بردند. آرزوهایی مثل آرامش داشتن تمام کودکان دنیا و نبود جنگ و مهربان‌بودن با طبیعت ازجمله آرزوهایی بود که بچه‌ها به خانه بردند.
برنامه‌های انجمن تنوع زیادی دارند. توسلی درباره دیگر تجربه‌هایی که در رابطه با کودکان به‌دست آوردند، می‌گوید: در ارتباط با کودکان ۳ تا 6 سال، قویا به این نتیجه رسیدیم که پرداختن به پرورش و تقویت توانایی‌های شنیداری و هوش‌موسیقایی کودکان در این سنین، به‌مراتب مهم‌تر و اثرگذارتر از تلاش و کوشش و پافشاری برای نواختن ساز به‌کودکان گروه سنی الف است، بنابراین در این برنامه که سومین مرحله آن در دست اجراست، ضمن تربیت و پرورش قدرت‌موسیقایی و لذت‌شنوایی کودکان درقالب بازی، قصه و شعرخوانی به تقویت ریتم‌شناسی نهفته در واژه‌ها و اشعار، تقویت‌گویایی و بیان احساس با شعرخوانی و تقویت روحیه جمع‌گرایی و اعتماد به‌نفس می‌پردازیم. همچنین آشنایی کودکان با انواع صداسازهای ساخته دست انسان و موجود در طبیعت، شنیدن صداها و آواهای موجود در طبیعت، تشکیل جلسه‌ای ویژه در طبیعت با موضوع معرفی نغمه‌هایی از دل طبیعت، موسیقی نقاشی و برنامه‌هایی از این دست مکمل آموزش‌ها در این دوره‌اند که قطعا می‌تواند تأثیر زیادی روی بچه‌ها داشته باشد. بچه‌هایی که قرار است با این آموزش‌ها و در آینده‌ای نه‌چندان دور بی‌مهری تمام آدم‌بزرگ‌ها را جبران کنند و نسبت به زمین و محیط‌زیست خود حساس باشند.