دکتر بهزاد قره یاضی، رئیس پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران یکی از موافقان واردات آب است اما به شرط و شروطی. او به خبرنگار «شهروند» گفت: متاسفانه ایران ناگزیر است که آب وارد کند. همین الان 14 استان کشور در وضع بحرانی آب قرار دارند. مردم بزرگترین شهرهای ایران با مشکل کمبود آب دست و پنجه نرم می‌کنند. بسیاری از شهرهای ما تشنه هستند و اگر ما نتوانیم آب وارد کنیم چند صباح دیگر در مشهد، تبریز، اصفهان و حتی شیراز با ضرورت مهاجرت مواجه می‌شویم. در عین حال نظر مخالفین را هم قبول دارم که بابت وابستگی ایران به کشور صادرکننده آب نگران هستند. اما از نظر من هر وارداتی وابستگی ایجاد می‌کند. جهان امروز جهانی نیست که بشود بدون صادرات و واردات و تعامل با کشورهای دیگر، در آن زندگی کرد.
وی افزود: ما چاره‌ای نداریم. قدرتمند‌ترین کشورهای دنیا هم صادرات دارند و هم واردات. ما باید با تعقل آب را وارد کنیم. آب را باید تبدیل به یک سرمایه ملی کنیم و از آن محصولی تولید کنیم که با قیمت بالاتر از خرید آب فروخته شود. در این‌صورت نه‌تنها واردات آب، وابستگی ایجاد نمی‌کند که استقلال هم به ارمغان می‌آورد. این کار هم نیاز به فن‌آوری دارد. اما اگر ما آب وارد کنیم و آن را تصفیه کنیم و تبدیل به آب شیرین نماییم و بعد آنگاه خودروی سواری‌مان را با شلنگ آب شیرین بشوریم، طبیعی است که این روال وابستگی به دنبال می‌آورد. اما اگر آن‌قدر در فن‌آوری پیشرفت کنیم که مثلا بتوانیم آب دریا را تا حدی نمک‌زدایی کنیم که بتوان در صنعت از آن استفاده کرد – ونه آن‌قدر شیرین کنیم که بنوشیم- یا نیاز گیاهانمان را برطرف کند و همزمان گیاهانی که تحمل کم‌آبی بیشتری را دارند هم تولید کنیم آنگاه تهدید را به فرصت تبدیل کرده‌ایم. در این‌صورت ما زندگی آیندگان‌مان را نیز می‌توانیم رقم بزنیم. اما الان نمک‌زدایی و آب شیرین‌کنی بسیار گران است. مثلا عربستان‌سعودی که تمام آب‌های شیرینش توسط آب شیرین کن‌های دریاها تأمین می‌شود، بیش از یک سوم درآمد نفتی‌اش را به این فرآیند اختصاص داده است. این وضع یک کشور کم جمعیت ثروتمند است. ما که نمی‌توانیم مثل عربستان چنین پول‌هایی خرج کنیم. ما باید فردا را هم ببینیم. از الان باید به دنبال فن‌آوری‌ای باشیم که بتواند آب را در حد قابل قبولی نمک‌زدایی کند تا بشود از آن آب در بخش صنعت و بخش کشاورزی استفاده کرد.
قره یاضی در پایان گفت: اگربنا باشد آب را وارد کنیم و بعد هدرش بدهیم بهتر است که اصلا این کار را نکنیم. وقتی آب را وارد می‌کنیم باید برنامه‌ریزی برای استفاده بهینه از آن را هم داشته باشیم.