شهروند| استرالیا با 2 گل زودهنگام به جایگاه خود در دوره قبلی رسید؛ با این تفاوت که این بار اصلا دوست ندارد مانند 4‌سال قبل در فینال مقابل یک آسیای شرقی دیگر کم بیاورد. گل‌های دقایق 3 سینزبری و
14 دوایدسون تیم خوش نقش امارات را غافلگیر کرد و گیر افتادن ستاره‌ای به نام عبدالرحمن رهاشده از مصدومیت در‌هزار توی تاکتیکی تیم پوستک اوغلو، سرنوشت را از آن میزبان کرد. استرالیا پیروز شد تا در سومین حضور در جام‌ملت‌های آسیا و اولین میزبانی این رقابت‌ها، برای دومین‌بار متوالی به فینال راه یابد. حالا یک پیروزی دیگر مقابل کره‌ای که همه بازی‌هایش را بدون گل خورده برده، علاوه بر رقم‌زدن اولین قهرمانی کانگوروها، ششمین قهرمانی تیم میزبان جام ملت‌های آسیا را رقم می‌زند؛ البته به شرطی که نتیجه بازی 2 تیم در مرحله گروهی تکرار نشود و استرالیا، انتقام بازی دور سوم گروه اول را بگیرد. با برتری استرالیا، برای سومین‌بار در تاریخ جام ملت‌های آسیا، تیم‌های همگروه در دور گروهی به فینال رسیدند. در فینال‌سال 1980، کویت پس از تساوی یک بر یک با کره‌جنوبی در فینال رقیب چشم بادامی را برد و‌سال 2000 ژاپن، برتری یک بر صفر در فینال را ضمیمه پیروزی 4 بر یک مقابل عربستان در مرحله گروهی کرد. اگر
ضرب المثل «تا سه نشه...» ما ایرانی‌ها کارگر بیفتد، باید رای به سومین پیروزی چشم بادامی‌ها(این‌بار کره‌جنوبی) بدهیم؛ به‌ویژه این‌که در 2 مورد قبلی تیمی فینال را برده که در بازی مرحله گروهی مغلوب نشده. قهرمانی استرالیا باعث می‌شود برای نخستین‌بار در تاریخ فوتبال، جامی قاره‌ای که توسط تیمی از قاره دیگر میزبانی شده به میزبان برسد.
تیم منسجم و پرستاره
استرالیا با سبک اروپایی (ناشی از حضور و درخشش بازیکنانش در لیگ‌های اروپایی) در بازی‌های این دوره قدرت خود را ثابت کرده و این ناشی از سطح پایین فوتبال آسیا است که تیم درحال قدرتنمایی
پوستک اوغلو در جام‌جهانی عملکرد فاجعه باری داشت. در این شرایط برتری تیم حاضر در 4 دوره جام جهانی (نیمی از این تعداد به دلیل حضور در آسیا شکل گرفته است!) بر امارات نشانه‌ای از تغییر نقشه قدرت آسیا و شریک شدن استرالیا در موازانه قدرت قاره‌کهن است؛ موازنه‌ای که برخلاف گذشته نزدیک در آن از غول‌های غرب آسیا و خاورمیانه خبری نیست. امارات آخرین باقیمانده غرب آسیا در شانزدهمین دوره جام ملت‌های آسیا حالا باید برای یک عنوان سومی بی‌ارزش مقابل همسایه خود، عراق قرار بگیرد؛ عراقی که گرفتار طلسم ایران شد. هر تیمی که در یک‌چهارم‌نهایی تاریخ جام ملت‌های آسیا ما را برده در مرحله بعد شکست خورده و به رده‌بندی رفته است.