محمدعلی بهمنی یکی از شاعران پیشکسوت ایران که از ۹ سالگی در محضر استادانی مانند فریدون مشیری حضور داشت، به بهانه زادروز فریدون مشیری درباره تاثیر اشعاری که تا به امروز سروده شده ‌است، بر روند ادبیات ایران گفت: «نه تنها فریدون مشیری بلکه تعداد زیادی از شاعران که از سال‌های کودکی من، بسیاری را پرورش دادند، از ارزش ادبیات برای فرداها با خبر بودند و برای ارتقای آن کوشش کردند. این کوشش از آغاز این روند اتفاق افتاده ‌است.»
به گفته این غزل‌سرا، شاعران محدود به وطن و حکومت خود نیستند، در نتیجه نباید محدود به درسی باشند که از گذشته به آنها رسیده است و باید آگاهی خود را در ابعاد جهانی وسعت ببخشند.
بهمنی با بیان اینکه فعالیت فرهنگی مادرش که زبان فرانسوی می‌دانست در جمع ۶ نفره زنان آگاه آن دوره، موجب آشنایی او با استادانی مانند فریدون مشیری شده است، ادامه داد: «از ۹ سالگی شاگرد این بزرگواران بودم، شرایطی پیش آمد پدر و مادر را از دست دادم و در سن کم مجبور شدم از کودکی کار کنم. فریدون مشیری و استادانی مانند او توانستند ذهن‌های ضعیف را تا حدی قوی کنند. بنابراین نمی‌توانیم همچنان زیر باورهای اینگونه باشیم که شاعران حتما باید غزل بسرایند. حتی انسان خود ذهن دارد و می‌تواند برای خود اندوخته‌ای داشته باشد.»
بهمنی با تاکید بر اینکه هر انسان برای داشتن زندگی جهانی به دنیا می‌آید، ادامه داد: «البته که انسان برای خدمت به وطن به دنیا می‌آید، اما در جان و خوانِشِ انسان، مطالعات جهانی جایگاه مهمی دارد. اگر شاعران مطالعه داشته ‌باشند، متوجه می‌شوند که باید شعرِ جهانی گفت. منظورم توهین به غزل نیست زیرا من هم همچنان غزل می‌سرایم اما کار آزاد هم انجام می‌دهم.»