قوانین کشوری و جهانی در مورد حق دریافت خدمات مشخص است. هرکس زمانی را بابت انجام کاری حرفه‌ای صرف کند، می‌تواند برای این زمان از کسی که برای او چنین زمانی را صرف کرده است، طلب پول كند مگر آن‌که قبلا از طرف مرکز یا موسسه‌ای بابت انجام چنین خدماتی حق‌الزحمه دریافت کرده باشد.             
این‌که شخصی براساس مصالح خود یا به هر دلیل دیگر چنین کاری را انجام ندهد، کاملا مسأله‌ای شخصی بوده و به این خاطر نمی‌توان سایرین را از انجام این کار منع كرد. بخشنامه‌های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در مورد اجازه اخذ ویزیت پزشک از بیماران نیز کاملا مطابق با همین دیدگاه و قوانین نوشته شده است. این بخشنامه‌ها می‌گوید در صورتی که پزشک زمانی را برای ملاقات بیمار نگذارد و تنها به صورت لحظه‌ای آزمایشی از بیمار را مشاهده كند، اجازه دریافت حق ملاقات (ویزیت) مجدد نداشته اما در صورتی که برای مشاهده آزمایشات و بررسی پروتکل درمانی بیمار وقت صرف كرده و بیمار را مجددا بررسی كند، می‌تواند از بیمار دوباره حق ملاقات (ویزیت) دریافت کند.
باید یادآوری کرد که بیماران گهگاه برای گرفتن یک راهنمایی دقیق و تصمیم درست، عکس‌ها و آزمایشات تشخیصی خود را به پزشکان متعددی نشان داده و نظرات آنها را در مورد بیماری خود جویا می‌شوند تا این‌که بتوانند برای حل مشکل خود به یک تصمیم درست برسند. گهگاه شاهد آن هستیم که تشخیص و قضاوت صحیح در مورد وضع یک بیمار و همچنین بررسی آزمایشات یا عکس‌های وی لازم است که پزشک زمانی حتی بیشتر از انجام یک ویزیت معمولی صرف کند.
روزنامه همشهری در روز شنبه بیست و هفتم دی‌ماه 1393 تیتر اول خود را «سودجویی با معاینه دوم بیماران» انتخاب كرد. نگارنده به‌عنوان یک پزشک این تیتر را جانبدارانه و همراه با بار منفی دانسته نظر اکثریت قریب به اتفاق جامعه پزشکی را نیز مطابق با این دیدگاه می‌دانم. باید فراموش نکنیم به‌رغم تخلفاتی که در هر شغلی ممکن است رخ دهد و باید به آنها رسیدگی شود، بدبین کردن جامعه نسبت به عملکرد هر صنف و پیشه به‌خصوص پزشکان یک کشور که وظیفه نجات و درمان مردم را برعهده دارند، بیش از همه نتیجه‌ای جز آسیب به جامعه و خود مردم نخواهد داشت.
بابک قرائی‌مقدم