«مردی که ثروتمند بمیرد، بی‌آبرو مرده ‌است. اندوخته‌های مالی‌ خود را هرگز به بازماندگان‌ نسپارید، چون بر روی پای خویش نخواهند ایستاد. به هیات و بنیاد نیز وامگذارید، چون عاقبت بر خلاف خواسته‌های شما عمل خواهند کرد. ثروت خود را خود وقف کنید، نه به عنوان بخشش و صدقه، بلکه به عنوان هدیه به موسسات عمومی که در جهت خدمت به بشریت می‌کوشند.» 103 سال پیش، برابر 11 آگوست 1919 میلادی، اندرو کارنگی، میلیاردر و موسس شرکت فولاد کارنگی در 84 سالگی درگذشت. کارنگی بیشتر ثروت خود را صرف تأسیس موسسات سودمند همگانی مانند کتابخانه‌، مدارس و دانشگاه‌ کرد. او در طول حیات خود سه هزار کتابخانه عمومی تأسیس و 380 میلیون دلار صرف ساخت اماکنی همچون تالار کارنگی و حمایت از برنامه‌های فرهنگی کرد. کارنگی که اصالتی اسکاتلندی‌ داشت بخش اعظم ثروت خود را از راه تجارت فولاد به دست آورده بود. البته او فقط آمریکا را مقصد کارهای عام‌المنفعه خود قرار نداد و در کشورهای مختلفی چون کانادا، انگلستان، نیوزیلند، اسکاتلند و حتی فیجی این فعالیت‌ها را پیگیری می‌کرد. کارنگی همچنین به عنوان مردی ادب دوست، از کمک به شعرا و نویسندگان لذت می‌برد.