ابراهیم قاسمپور کارشناس فوتبال

ایران بازی دیروز مقابل عراق را طبق پیش‌بینی‌ها با شیوه‌ای آغاز کرد که در 3 دیدار قبلی نیز شاهد آن بودیم. تنها تفاوت تیم‌ملی در این دیدار گل‌های زیادی بوده که دریافت کرد، درحالی‌که در بازی‌های قبلی هیچ گلی دریافت نکرده بود. به دلیل ضعف عراقی‌ها در کارهای دفاعی توانستیم به گل نخست دست پیدا کنیم اما به نظرم نقطه عطف بازی برای عراقی‌ها 10 نفره شدن ایران بود و پولادی نباید چنین اشتباهی می‌کرد. در هر صورت ما خوش‌شانس بودیم که 2 بار گل خورده را جبران کردیم و دیگر پنالتی که 50-50 است و بازیکنان باید تمرکز داشته باشند که این اتفاق رخ نداد و این بار کی‌روش و تیمش خوش‌شانس نبودند. در این چند‌ سال روی خوب سکه با ایران بود اما در این دیدار روی بد سکه خودش را به ما نشان داد. البته می‌شد در پنالتی‌ها از بازیکنان باتجربه‌تر استفاده کرد. مثلا به جای امیری از قوچان‌نژاد استفاده کنیم. ما در 3 بازی گذشته نیز تیم برتر میدان نبودیم و در این دیدار نیز همین‌طور بود و فقط روی ضربه‌ایستگاهی به گل رسیدیم. دیگر با این سیستم که فقط دفاع کنیم و به دنبال اتفاقات برای پیروز شدن باشیم، مشخص بود که یک جایی گرفتار می‌شویم و تیمی می‌تواند یقه ایران را بگیرد. مربیان تیم‌های دیگر نیز تیم ایران را آنالیز می‌کنند و راه‌های نفوذ به سیستم دفاعی کی‌روش را یاد می‌گیرند.  کی‌روش به فوتبال ما کمک نکرده و فقط با یکسری اتفاقات ما را به جام‌جهانی برد و این تنها دستاوردش در طول 4 سالی بود که روی نیمکت تیم‌ملی حضور داشت. او شانس بیشتری نسبت به مربیان ایرانی داشت و مدت‌ها به او فرصت داده شد اما همان نتیجه‌ای را گرفت که مربیان ایرانی در دوره‌های قبلی کسب کرده‌اند. این نتیجه نشان می‌دهد که ایران با 4‌سال گذشته هیچ تفاوتی نکرده است و فوتبال ما تنها درجا زده است، درحالی که سایر کشورها پیشرفت کرده‌اند. به نظرم این رقابت‌ها پایان کار کی‌روش روی نیمکت تیم‌ملی ایران بود.