مصطفی محدثی خراسانی، با گرامیداشت جایگاه علی‌اکبر دهخدا در حوزه زبان فارسی  گفت: عنوان «علامه» پیشوندی است که برای برخی از بزرگان استفاده شده است، اما یکی از مصداق های به حق آن که حتی  معتقدم باید چیزی فراتر از آن برای دهخدا استفاده شود که بتواند وسعت و عمق و گستره معرفتی او را بیان کند.
به گزارش خبرنگار کتاب ایرنا، این شاعر افزود: وجوه کار پژوهشی ایشان در حوزه لغتنامه و امثال و حکم به قدری بزرگ و درخشان است که مقداری برخی از وجوه دیگر کاری ایشان را تحت شعاع قرار داده و کمتر به آنها پرداخته شده است. برخی از منتقدین معتبر، کسانی در حد و اندازه علامه قزوینی و محمدرضا شفیعی‌کدکنی اشاراتی داشته اند. اشاره مستقیم شفیعی بیشتر به نثر های ایشان است، خصوصا چرند و پرند که آن را الهام‌بخش جمالزاده می‌داند.
 محدثی‌خراسانی ادامه داد: از طرفی دیگر شعر علامه دهخدا را می‌توان به سه دسته تقسیم بندی کرد؛ یک دست شعرهای محکم و استوار که یادآور طنین شعر شعر فارسی مانند آن قصیده ای که برای مصدق گفته بودند. دسته دیگر شعرهایی است که با رویکرد ادبیات عامه که اصطلاحاً به آنها «احمدا» می‌گویند و دسته قابل بحث، تحقیق و پرداختن که کمتر به آن توجه شده تاثیر دهخدا در شعر نیمایی است. بسیاری پیش از نیما تحرکاتی در حوزه شعر داشتند که مجموع این تحرکات در حوزه شعر باعث شد که نیما با مدون کردن آنها یک انقلاب در شعر فارسی ایجاد کند. اما یکی از افرادی که در این مجموعه تاثیر به سزایی داشته علامه دهخدا بوده است که نمونه آن هم همین مجموعه شعر مرثیه صور اسرافیل است.
وی در ادامه با نقل قولی از علامه قزوینی درباره علی اکبر دهخدا گفت: علامه قزوینی عنوان کرده که شعر دهخدا خود جلوه پرفروغ دیگری است از چهره تابان او. کلامی است آهنگین با بافتی ویژه، همانند همه مقالات طنز آمیزش که در آن جوهر سیال خیال و اندیشه‌های باریک انسانی به لطافت و نرمی می تراود.
اکرم سلطانی، فرهنگ نگار و عضو هیئت مؤلفان لغتنامه دهخدا  نیز به تشریح جایگاه لغتنامه دهخدا و همچنین جایگاه موسسه لغتنامه دهخدا پرداخت و گفت: هیچ اثر تحقیقی در زبان فارسی نوشته نمی‌شود، مگر اینکه گذرش به لغت نامه دهخدا نیفتد؛ هیچ شارحی شرحی بر اثری منظوم و منثور نمی‌نویسد، مگر اینکه برای رفع مشکلاتش به لغتنامه مراجعه نکند؛ هیچ مصحح نسخه خطی کارش به سرانجام نمی‌رسد، مگر اینکه لغتنامه دهخدا کنار دستش باشد و هیچ فرهنگ‌نویسی فرهنگی را نمی‌نویسد، مگر اینکه لغتنامه دهخدا جزو منبع اصلی کارش باشد؛ حتی امروز. در واقع لغتنامه دهخدا ارزشمندترین کتابی است که در حوزه فرهنگی تعریف شده؛ هم به لحاظ کمیت و هم به لحاظ کیفیت.  وی افزود: برخی از عزیزان در بعضی مجالس لغت‌نامه‌ دهخدا را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهند. داوری در مورد لغت نامه دهخدا با روش‌های امروزی، با تجربه‌هایی که فرهنگ نویسان به دست آورده‌اند و بدون اینکه شرایط تعریف لغت‌نامه ‌دهخدا را بدانند و زمان آن را درک کنند، یک داوری به دور از انصاف است. ممکن است بسیاری از این انتقادات بی‌جا هم نباشد، اما این انتقادات بدون درک شرایط آن زمان منصفانه نیست. در واقع هیچ فرهنگی کامل نیست و لغت نامه دهخدا هم از آن مستثنا نیست. باید درک کنیم که هنوز هم لغت‌نامه ‌دهخدا تنها فرهنگ و یا شناخته‌شده‌ترین فرهنگی است که امروز وجود دارد.