اختتامیه نهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران با تجلیل از محمد رحمانیان و جشن تولد بهزاد فراهانی برگزار شد. این برنامه عصر جمعه یکم بهمن ماه در تماشاخانه استاد جوانمرد خانه تئاتر برگزار شد. تقدیر از محمد رحمانیان با پخش مستندی درباره این هنرمند و با خوانش یادداشتی از حمید امجد، دیگر هنرمند تئاتر برگزار شد، برای تقدیر از رحمانیان، محمود دولت‌آبادی روی صحنه رفت و تندیس نهمین دوره انتخاب برتر آثار ادبیات نمایشی را به او اهدا کرد. رحمانیان هم این تندیس را به عباس معروفی، دیگر نویسنده ایرانی تقدیم کرد. سپس رضا یزدانی، خواننده، ترانه‌ای از محمد رحمانیان را اجرا کرد.در یادداشت حمید امجد آمده است: «در برابرِ جهانی که معیارهایش را هر چند دقیقه یک بار «آپدیت» می‌کند، گمانم من آدمِ بسیار کهنه‌گرا و دِمُده‌ای هستم که هنوز کسی را که کار می‌کند به کسی که فقط حرف می‌زند رجحان می‌دهم و کسی را که حتی در خواب ادامه‌ قصه‌هایش را طرح می‌اندازد به کسی که در بیداری هم خوابِ نقشه‌کشیدن برای حذفِ دیگران را می‌بیند ترجیح می‌دهم و هنوز خیال می‌کنم نویسنده کسی‌ست که جایی در تلاقیِ روحش با جهان، خلوتی برای مواجهه‌ فردی‌اش با نیازِ خلاقه تدارک دیده است، نه کسی که حزب و دسته و رفقای ایدئولوژیک یا شرکای تقسیمِ غنائم یا فرقه‌ حامیان قسم‌خورده آشکار و پنهان دارد یا نه‌فقط در بوق‌وکرنا کردنِ آثارش، بلکه گاهی خودِ تولیدِ آثارش هم کارِ نیروهای غیبی و ازمابهتران است. هنوز کسی را که پیِ واژه به این کتاب و آن کتاب سر می‌زند و فرهنگ‌نامه‌ها را زیرورو می‌کند و زبانش پُرمایه‌تر و ریشه‌دارتر از شنیده‌های ده دقیقه پیش در کافه سرِ کوچه است به نویسندگی نزدیک‌تر می‌بینم. ... خلاصه‌تر؟... خیال می‌کنم نویسنده کسی‌ست که می‌نویسد و درست می‌نویسد! برمبنای این‌هاست که در کمالِ سادگی و در معنایی که پیش‌تر گفتم، باور دارم محمد رحمانیان یکی از مهم‌ترین نویسنده‌های ماست.»