مرضیه موسوی| می‌گوید: «همه نوزادان روستاهای اندیکا، بچه‌های من‌اند.» سن و سالی ندارد. «ونوس منصوری» بعد از فارغ‌التحصیلی در رشته مامایی به اندیکا آمد تا کمک‌حال مادران پا به ماه باشد. از آن سال تا کنون به تولد بیش از 30 نوزاد کمک کرده است؛ به نوزادانی که قبل از رسیدن مادر به بیمارستان و درمانگاه، در آمبولانس هلال احمر یا حتی در مسیر صعب‌العبور کوهستانی به دنیا آمده‌اند. به خاطر همین همراهی در سخت‌ترین ساعات زندگی زنان روستایی است که همه اهالی اندیکا ونوس را دوست دارند.
آمده بود تا مادران پا به ماه را برای رسیدن به مرکز درمانی و بیمارستان همراهی کند. همان ماه‌های نخست شروع کارش به عنوان ماما در اندیکا، تولد نوزادی در آمبولانس حساب کار را دستش داد؛ اینجا با روستاهای کوهستانی‌ای مواجه بود که برخی از آنها حتی در فصل‌های گرم سال هم جاده‌ای برای دسترسی نداشتند. آمار تک تک زنان باردار روستاها را دارد و تاریخ دقیق زایمانشان را در تقویم سالانه خود یادداشت کرده تا حواسش به روزهای آخر بارداری‌شان باشد. طی کردن این راه‌های ناهموار گاهی تنها با همراهی آمبولانس‌های هلال احمر ممکن می‌شود. برای همین هم امدادگران جمعیت هلال احمر اندیکا قبل از رسیدن موعد زایمان زنان روستایی، مامای این شهرستان را به روستا می‌برند تا انتقال زنان باردار به مراکز درمانی کمترین ریسکی به دنبال نداشته باشد.
ونوس منصوری می‌گوید: «اندیکا روستاهای صعب‌العبوری دارد که در زمستان دسترسی به آنها مسدود می‌شود و تنها خودروهای آمبولانس هلال احمر امکان رفتن به این روستاها را دارند. علاوه بر آن، روستاهایی هم هستند که نه فقط در فصل سرد سال، بلکه در هوای گرم هم امکان دسترسی به آنها وجود ندارد. برای همین از زمانی که به عنوان ماما به اندیکا آمدم، برای رفتن به این روستاها و ویزیت مریضان بدحال، همچنین انتقال زنان باردار از هلال احمر کمک گرفتم. هلال احمر هم انصافا در تمام این سال‌ها همکاری بسیار خوبی با من داشت و در سخت‌ترین شرایط، موقعیتی را فراهم کرد که مادر و کودک به خطر نیفتند.»
بچه‌هایی به نام ونوس
تعداد زنان بارداری که برای زایمان به مراکز درمانی منتقل کرده از دستش در رفته است. می‌داند که بیش از 30 نوزاد تا کنون به کمک او، در آمبولانس هلال احمر یا در راه رسیدن به بیمارستان و مرکز درمانی به دنیا آمده‌اند؛ ساعات نفس‌گیری که با به دنیا آمدن نوزاد و صدای اولین گریه‌اش، به شیرین‌ترین روزهای زندگی‌اش در سال‌های اخیر ختم شده است. منصوری می‌گوید: «بچه‌های زیادی بودند که در آمبولانس به دنیا آمدند. یا حتی در راه رسیدن به آمبولانس و در مسیر صعب‌العبور کوهستانی. بودن در این شرایط سخت، باعث شده تا زنان اندیکا خاطره خوبی از من در ذهن‌شان داشته باشند. حتی نام دو نفر از بچه‌هایی را که در شرایط خیلی سخت در آمبولانس هلال احمر به دنیا آمده‌اند، به خاطر من «ونوس» گذاشته‌اند.»
کوهپیمایی با پای شکسته
هشت سال رفت و آمد در مسیرهای کوهستانی روستاهای اندیکا، او را به ناجی‌ای برای مادران باردار و نوزادان‌شان تبدیل کرده است. حضورش برای مردم روستایی که حتی از داشتن جاده‌ای هموار محروم هستند، قوت قلب بزرگی است. او می‌گوید: «به دنیا آمدن بچه که روز و شب نمی‌شناسد. بارها شده که نیمه‌های شب تماس گرفته و گفته‌اند زائو حالش خوش نیست. همان موقع به کمک امدادگران هلال احمر به روستا رفته‌ایم. برخی روستاها هیچ راه ماشین‌رویی ندارند. برای رسیدن به یکی از این زنان، در حالی که پایم شکسته بود، مجبور شدم سوار بر خر دو ساعتی از مسیر را طی کنم. موقع برگشت هم زن زائو سوار خر شد و من با پای شکسته، از کوه پایین می‌آمدم. در حالی که از شدت درد فریاد می‌زدم.»
روزی را به خاطر دارد که زایمان زودهنگام یکی از زنان در آمبولانس هلال احمر، باعث توقف‌شان در میانه راه شده بود: «زن آنقدر با عجله سوار آمبولانس شده بود که هیچ حوله و لباسی برای نوزاد به همراه نداشت. بچه که به دنیا آمد تازه متوجه این موضوع شدیم. روپوش پزشکی‌ام را دور نوزاد پیچیدم و گونه‌هایش را به صورت مادر نزدیک کردم. آرامشی را که مادر و نوزاد تجربه می‌کردند، هرگز از یاد نمی‌برم.»
زنان اندیکا هر از گاهی که گذرشان به مرکز بهداشت می‌افتد، بچه‌ای را نشان می‌دهند و می‌گویند: «این بچه توست؛ همانی که در فلان روز برفی، در آمبولانس برای به دنیا آمدنش کمک‌مان کردی.» روز مادر از راه نرسیده، پیام‌های تبریک زنانی به دستش می‌رسد که شاهد تولد نوزادشان بوده. ونوس منصوری می‌گوید: «گرچه خودم فرزندی ندارم، اما با دیدن بچه‌هایم، حس خوبی همه وجودم را فرا می‌گیرد و با هر بار دیدن‌شان رنجی که برای رسیدن به روستاها طی می‌کنیم، فراموشم می‌شود.»
نجات ۵۵ مادر باردار و انتقال آنها به مراکز درمانی
با افزایش بارش برف و باران و انسداد محورهای مواصلاتی کشور به خصوص در جاده‌های روستایی و مناطق کوهستانی، از 24 دی ماه گذشته تا 2 بهمن، 55 مادر باردار با تلاش نجاتگران هلال احمر از نقاط صعب‌العبور به مراکز درمانی منتقل شدند.
طبق اعلام روابط عمومی سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر، از آغاز سیلاب در جنوب ایران و بارش سنگین برف در غرب و شمال کشور، دسترسی به بسیاری از مناطق مسکونی به خصوص در نقاط روستایی و عشایری مسدود شد و بسیاری از مادران باردار برای انتقال به مراکز درمانی در وقت لازم دچار مشکل شدند.
۵۵ زن باردار با تلاش نجاتگران هلال احمر و اغلب با آمبولانس‌های این جمعیت در ۱۲ استان کشور به موقع به مراکز درمانی رسیدند.
حتی در مواردی تعدادی از این زنان، فرزندان خود را در جاده‌های محصور در برف و کولاک، در آمبولانس هلال احمر به دنیا آوردند.» ولی‌پور گفت: «در استان کرمانشاه ۱۲ زن باردار با تلاش‌های تیم‌های امداد و نجات هلال احمر به مراکز درمانی منتقل شدند. همچنین در آذربایجان شرقی ۹ نفر، آذربایجان غربی ۹ نفر، استان زنجان ۸ نفر، اردبیل ۶ نفر، لرستان ۳ نفر، کردستان و کرمان هر کدام ۲ نفر و استان‌های گیلان، هرمزگان، خراسان رضوی و خوزستان نیز هر کدام یک مادر باردار توسط امدادگران هلال احمر به مراکز درمانی منتقل شدند.