حوادث رانندگی از عوامل مهم مرگ و صدمات شدید جانی محسوب میشود. حوادث رانندگی همچنین میتواند آثار اجتماعی و اقتصادی سنگینی را بههمراه داشته باشد. عوامل بسیاری در بروز حوادث رانندگی دخیل هستند. در شماره پیشین به برخی اقدامات پیشگیرانه در این عرصه پرداختهایم؛ در این شماره نیز به برخی اقدامات حین و بعد از وقوع حادثه ترافیکی اشاره شده است.
اولین اقدام در برخورد با خودرو تصادفی، خاموش کردن موتور خودرو، گذاشتن سنگ مقابل چرخها، گذاردن در دنده مخالف شیب، کشیدن ترمزدستی و برداشتن سر باتری خودرو است.
در صورت وجود هرگونه خطری پس از تثبیت کردن خودرو، موارد زیر را در نظر داشته باشید:
بلافاصله علائم هشداردهنده برای رانندگان عبوری برقرار کنید.
از ۱۰۰ متر قبل از تصادف، جاده را سنگچین کرده و با علائم هشدار، رانندگان عبوری را از وضعیت موجود مطلع کنید.
در هنگام روز میتوانید برای هشدار از پارچههای رنگی استفاده کنید.
در صورت تصادف در هنگام شب (در صورت عدم وجود بنزین، روغن و … در سطح جاده) از روشن کردن آتش در ابتدای محل سنگچین بهرهگیری کنید.
چنانچه در سطح جاده، بنزین، روغن، گازوییل
و … ریخته شده است، با ریختن مقداری خاک یا شن بر سطح منطقه، صحنه تصادف را ایمن کنید.
کپسول اطفای حریق خودرو را آماده کرده تا در صورت هرگونه حریقی اقدام لازم را انجام دهید.
اگر حریق خودرو، در قسمت موتور باشد، هیچگاه در کاپوت جلو را کاملا باز نکنید و به دو طریق نسبت به اطفای حریق اقدام کنید:
محتویات کپسول اطفای حریق را زیر موتور بپاشید.
فقط به اندازه ورود شیلنگ کپسول، کاپوت را باز کنید.
نسبت به برقراری ارتباط با عوامل امدادونجات جادهای اقدام کنید.
شماره تلفنهای ۱۲۵ و ۱۱۰ و ۱۱۵ و ۱۱۲ میتوانند راهنمای خوبی باشند.
اقدامات و کمکهای اولیه را تا قبل از رسیدن نیروهای امدادی و اورژانس برای مصدومان انجام دهید.
هیچگاه مصدوم را قبل از تثبیت وضعیت، بیحرکت کردن گردن و اندامهای آسیبدیده و کنترل خونریزی از خودرو خارج نکنید، مگر اینکه ضرورت و احتمال انفجار یا خطرات محیطی ایجاب کند.
نحوه خروج مصدوم از داخل خودرو را فرا بگیرید و در هنگام تصادفات مورد استفاده قرار دهید.
در صورت فرورفتگی فرمان به داخل بدن، با آزادسازی ضامن و عقب کشیدن صندلی نسبت به آزادسازی مصدوم اقدام کنید.