هر نوع اعمال‌سلیقه توسط فرد دیگری روی یک فرد که موجب سلب آزادی‌های انسانی او شود را می‌توان به‌نوعی برده‌داری‌مدرن تشبیه کرد. این‌روزها کودکان‌کار را در خیابان‌ها می‌بینیم و بعضا با روپوش‌های شرکت‌های خدماتی. کودکان متکدی را. کودکانی که از تحصیل محروم می‌شوند، دختربچه‌هایی که تن به ازدواج‌اجباری می‌دهند و بسیاری از افراد دیگر در رده‌های سنی مختلف و جنسیت‌های متفاوت. این موضوعی است که شاید بتوان گفت کمتر کشوری در جهان می‌توان یافت که دچار آن نباشد. کودکانی که مجبور می‌شوند کار کنند، مردانی که به‌دلیل بدهی‌های خود نمی‌توانند از کارشان استعفا دهند و زنانی که به‌عنوان کارگر خانه خشونت می‌بینند. هنوز هم میلیون‌‌ها نفر در سراسر جهان در شرایط بردگی به‌سر می‌برند.
بنیاد «Walk Free» سازمانی حقوق‌بشری در استرالیاست که درباره برده‌داری و تجارت انسان در سراسر جهان تحقیق می‌کند. این سازمان گزارش سالانه خود را با نتایجی وحشتناک منتشر کرده است. نویسندگان این گزارش تحقیقات خود را در ۱۶۷کشور انجام داده‌اند. به‌گزارش این سازمان حقوق‌بشری، حدود ۳۶‌میلیون زن، مرد و کودک در سراسر جهان در بردگی به‌سر می‌برند. طبق آخرین گزارش این سازمان، برده‌داری مدرن - غارت جنسی، کار اجباری یا ازدواج اجباری - در همه ۱۶۷ کشوری که تحقیقات در آن انجام گرفته، وجود دارد. بیش از نیمی از موارد برده‌داری مدرن اما تنها در 5 کشور هند، چین، پاکستان، ازبکستان و روسیه مشاهده شده است.
رقم بردگان مدرن که در گزارش ‌سال ۲۰۱۴ این سازمان عرضه شده، حدود ۲۰‌درصد بیشتر از رقم ارایه‌شده در گزارش‌ سال ۲۰۱۳ آن است. به‌گفته نویسندگان این گزارش، افزایش رقم مربوط به برده‌داری مدرن در ‌سال ۲۰۱۴ بیشتر ناشی از روش‌های جدید و بهتری است که در گزارش جدید برای تحقیق و آمارگیری به‌کار برده شده است. بالاترین شمار بردگان مدرن به‌نسبت جمعیت کل کشور در موریتانی وجود دارد. از این‌رو در گزارش Walk Free آمده است که «ریشه برده‌داری در جامعه موریتانی عمیق است.» 4 ‌درصد جمعیت موریتانی را بردگان‌مدرن تشکیل می‌دهند. تقریبا همین نسبت در ازبکستان مشاهده می‌شود که دولت آن هر‌سال در فصل پاییز میلیون‌ها مرد، زن و کودک را مجبور به شرکت در برداشت محصول پنبه می‌کند. در رده‌‌سوم،‌ هاییتی قرار دارد و سپس قطر است که‌ سال ۲۰۲۲ میزبان بازی‌های جهانی فوتبال خواهد بود و به‌دلیل آن‌که نتوانسته با بهره‌کشی آشکار از کارگران خارجی مقابله کند، مورد انتقاد جهانی قرار گرفته است.
 به‌گفته بنیاد  Walk Free، برده‌داری‌مدرن چهره‌های گوناگون دارد: کودکانی هستند که محروم از حق تحصیل‌اند چون مجبور به کارکردن یا ازدواج زودهنگام می‌‌شوند؛ مردانی هستند که به‌خاطر بدهی‌های سنگین به کارفرمای خود نمی‌توانند از کارشان استعفا دهند؛ همچنین زنان و دخترانی هستند که بدون حق و حقوق به کار خانگی مشغول‌اند و با آنان به خشونت رفتار می‌شود. هند بالاترین شمار بردگان مدرن را در جهان دارد. ۱۴‌میلیون و 300 ‌هزار نفر از مجموع یک‌میلیارد و ۲۵‌میلیون جمعیت هند یا به روسپیگری یا به کاری برخلاف میل‌ خود وادار می‌شوند. این شبه‌قاره در جدولی که برده‌داری مدرن را به نسبت جمعیت می‌سنجد، در مقام پنجم قرار گرفته است. پس از آن چین با ۳‌میلیون و 200 ‌هزار نفر، پاکستان (۲‌میلیون و یکصد‌هزار نفر)، ازبکستان (یک‌میلیون و 200‌هزار نفر) و روسیه (یک‌میلیون و یکصد‌هزار نفر) بالاترین تعداد بردگان مدرن را دارا هستند. کشورهای نیجریه، جمهوری دمکراتیک کنگو، اندونزی، بنگلادش و تایلند در رده‌های پس از آن قرار گرفته‌اند. در آخر لیستی که این سازمان حقوق‌بشری منتشر کرده است، کشورهای ایسلند و لوکزامبورگ هرکدام با یکصد قربانی قرار گرفته‌اند. ایرلند و فرانسه هم به‌نسبت در رده‌های خوبی قرار دارند. با این‌که کشورهای اروپایی درمجموع در مقایسه با کشورهای دیگر جهان وضع بهتری دارند، با این حال ۵۶۶‌هزار و 200 قربانی برده‌داری مدرن در این کشورها شمرده شده‌اند. در میان این کشورها بلغارستان، جمهوری چک و مجارستان بدترین وضع را دارند. بیشترین موارد اما در ترکیه با ۱۸۵‌هزار قربانی ثبت شده است. اکثریت بردگان مدرن در ترکیه کسانی هستند که تن به ازدواج اجباری داده‌اند.