حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمد خاتمی در نامه اى به‌بان کى مون دبیرکل سازمان ملل متحد ضمن محکوم‌کردن اقدامات خشونت‌بار و افراط‌گرایانه در سراسر جهان به هر نام و با هر مسلک و مرامى خواستار اقدام جدى سازمان ملل متحد و سازمان‌هاى بین‌المللى و خیرخواهان صلح‌طلب شد.
به گزارش ایلنا، در بخشی از این نامه آمده است:
اگر صدای گفت‌و‌گو، صلح و مدارا که در لحظه‌ای حساس از تاریخ در سازمان ملل طنین افکند و مورد استقبال همگان قرار گرفت، جدی گرفته می‌شد و با ریشه‌یابی امور در جست‌وجوی راهکارهای عملی با ضمانت اجرایی بودیم و سازمان ملل متحد و نهادهای بین‌المللی می‌توانستند سیاست‌مداران را وادار به رعایت موازین و ملزومات برقراری صلح کنند و نهادهای مدنی و اندیشمندان و عالمان عالم در این راه گام‌های بلندتری برمی‌داشتند، امروز شاهد چنین وضع تلخی نبودیم.
خاتمی در بخش دیگری از این نامه تأکید کرده است:
محبت‌ورزان و مدافعان آزادی و عدالت و حقوق بشر در همه جا و با هر آيین و مشرب و مسلک مخالفان با تبعیض و تحمیل و طرفداران برخورداری همگان از برکات زندگی و حق و حرمت در جهان کم نیستند، ولی صدایشان شنیده نمی‌شود! باید عملاً به فکر راهکارهایی بود، که این صدا‌ها بهتر به گوش برسد. امروز وقت آن است که نهادهای بین‌المللی با همه سرآمدان عالم، همه دولت‌ها و همه نهادهای مدنی به علل و عوامل گوناگون پدید آمدن این وضع ناگوار بیندیشند و منصفانه و واقع‌بینانه در صدد مبارزه با آن برآیند. می‌دانم که امواج سهمگین اسلام‌هراسی که موجب برانگیختن خشم و نفرت بخش‌هایی از افکار عمومی علیه اسلام و مسلمانان و توجیه‌کننده هرگونه اهانتی به مقدسات ملت‌ها و اقوام از یک سو و مشروع نشان دادن اقدام‌های تجاوزکارانه علیه ملت‌های مظلوم، به‌خصوص مسلمانان از سوی دیگر می‌شود و نیز غرب‌هراسی که حاصل عدم تفکیک میان جنبه‌های استعماری سیاست‌های غربی در خارج از مرزهای ملی کشورهای غربی با جنبه‌های تمدنی و فرهنگی مغرب زمین که لااقل دست‌آوردهای مثبتی برای خود غربیان داشته است، می‌باشد به سادگی و با توصیه‌های اخلاقی و سیاسی از میان نخواهد رفت. اما نمی‌توان از تجارب و تلاش‌های عملی نیز غافل ماند. جلب توجه واقعی جهانیان و دست‌اندرکاران عالم اندیشه و عمل به دور از احساسات، مسؤولیتی جهانی و انسانی است.
همچنین در بخش پایانی این نامه نیز آمده است:
ریشه‌یابی وضع و واقعیت تلخی که به صورت خشونت و افراط‌گرایی، چه از سوی دولت‌ها و چه جریان‌های سیاسی و عقیدتی بروز کرده است و تروریسم تنها یکی از جلوه‌های وحشتناک و ملموس آن است، نخستین گام برای یافتن راه‌حلی است که اگر ارایه شود بدون تردید مورد اقبال افکار عمومی عالم و نیز همه خیرخواهان صلح‌طلب و انسان‌دوست قرار خواهد گرفت و اندک اندک موجب انزوای افراطیون و خشونت‌گرایان و ان‌شاءالله محو آن از صحنه بین‌المللی خواهد شد.