شهاب نبوی طـــنــزنـویــس

یک.  خب اگر فکر کردید ما فرار را بر قرار ترجیح دادیم سخت در اشتباه هستید. اگر فکر می کنید ما جا خالی دادیم و برای داشتن آرامش بی خیال حضور در فضای رسانه ای شدیم باز هم اشتباه کرده اید. ما فقط برای تجدید قوا در پایان دوره ریاست جمهوری ترامپ نیاز به چند صباحی مرخصی استعلاجی داشتیم. حالا هم برگشته ایم. یعنی ترامپ رفت و ما ماندیم. شهرونگ همین طور است. این درست که به قول زنده یاد اخوان ثالث، « هوا بس ناجوانمردانه سرد است » اما ما وقتی در کنار شما مخاطبان خوب شهرونگ هستیم، گرما  می گیریم!  به قول معروف زمستان ها می روند و روسیاهی به ذغال می‎ماند اما  هرچه که رفتنی باشد، تا ما، شما را داریم شهرونگ ماندنی است.
 دو.تا تصمیم گرفتیم دوباره در صحنه باشیم یک قصور داوری رخ داد. به صفحه مجازی ما حمله نکنید. گفتم قصور داوری نه قصور پزشکی.
موضوع چیست؟ غیر از لیگ فوتبال که از 18 تیم حاضر در آن، 21 تیم به داوری‎ها اعتراض دارند در امر سیاست هم شاهد قصور داوری هستیم. چون در همین روزهای اخیر، مجلس دو کارت زرد به وزیر خارجه ایران نشان داد اما وزیر خارجه اخراج نشد. مگر دو کارت زرد در یک بازی اخراج ندارد؟ در این مدت که ما نبوده ایم قوانین داوری تغییر کرده یا که چی؟
سه.عاشق برخی واژه‎ها در زبان فارسی هستم. واژه هایی که در بیان، واژه‎هایی زیبا، فصیح و پر عمق اما در عمل بی‎استفاده هستند. یکی از این واژه‎ها وجاهت قانونی است. مثلا رئیس سازمان بازرسی کل کشور گفته «دریافت پول از مردم تحت عنوان «خدمات دارویی» توسط داروخانه‌ها وجاهت قانونی ندارد»
اما خب این وجاهت قانونی با این که
واژه ای شیک و مجلسی و دهان پرکن است اما خودش به اندازه‎ای که باید و شاید، وجاهت ندارد. برای همین داروخانه‎ها هزینه خدمات دارویی را می گیرند و به ریش وجاهت قانونی هم می خندند.
چهار.امروز روز مهدی اخوان ثالث است. هر طرف که سر بر می گردانیم سطری از او خودش را به ما تحمیل می کند. این بار چه اتفاقی باعث شد ما یاد اخوان ثالث بیفتیم؟
سیلی نماینده مجلس به صورت سربازی که مانع عبور وی از خط ویژه اتوبوس شد. بله آن ضربه در واقع «سیلی سرد زمستان» بود.
حالا شما فکر می کنید این جریان سیلی و سرباز و نماینده مجلس چه پایانی خواهد داشت؟
یک. پایانی شبیه آثار حاتمی کیا. سرباز ضمن عذرخواهی از نماینده مجلس اعتراف می‎کند که در شرایط روحی مناسب نبوده است.
دو. پایانی شبیه اخبار بیست و سی . یعنی سرباز اعتراف می‎کند از سوی دشمنان اجیر شده بود تا سیلی محکمی از یکی از الگوهای  رفتاری جامعه بخورد و با این اقدام ننگین خود آب در آسیاب دشمنان بریزد.
سه. پایانی شبیه سریال آیینه عبرت. در این پایان‎بندی نماینده مجلس مدعی می‎شود نه تنها سیلی نزده که سیلی خورده و این کار رسانه های وابسته است که جریان سازی می‎کنند.
چهار. پایانی شبیه آثار تارانتینو. یعنی فلان مقام کشور خواستار فیلتر شدن اینستاگرام می شود تا دیگر تصویر سیلی خوردن هیچ سربازی در فضای مجازی دست به دست نشود.
پنج. پایان باز شبیه آثار اصغر فرهادی. در این حالت این پرونده اینقدر نیاز به بررسی دارد که مردم یادشان برود کی زد و کی خورد و چی شد؟