شهروند| شاید دیدار ایران و بحرین در ‌سال 2001 در شهر منامه که باعث عدم‌صعود ایران به جام‌جهانی 2002 شد، عاملی برای تشدید دشمنی میان این 2 کشور بود که تا سال‌ها در یاد ایرانیان باقی خواهد ماند. با این‌که ایران با برتری 6 بر صفر در مقدماتی جام‌جهانی 2014 انتقام سختی از بحرینی‌ها گرفت اما هنوز هم در آستانه رویارویی این 2تیم حساسیت زیادی نزد ایرانیان احساس می‌شود. مترجم میروسلاو بلاژویچ سرمربی وقت ایران در دیدار تاریخی و تلخ ایران و بحرین در‌ سال 2001 معتقد است اتفاقات زیادی دست‌به‌دست هم داد تا ایران در آن دیدار بازنده شود. گفت‌وگوی «شهروند» با رضا چلنگر را در آستانه دیدار ایران و بحرین پس از گذشت تقریبا 14‌سال از آن اتفاق می‌خوانید.
‌ 14‌سال از آن روز کذایی فوتبال ایران گذشته است. دلیل شکست ناباورانه ایران در بازی با بحرین چه بود؟
به نظرم سلسله اتفاقاتی باعث شد تا ایران در آن بازی شکست بخورد که بیشتر این اتفاقات بیرون از زمین رقم خورد. حتی برخی از این اتفاقات به بحرین هم ارتباطی نداشت و ناخواسته یا خواسته از سوی هموطنان خودمان پیش آمد.
‌ یکی از انتقاداتی که به مسئولان در آن دوره می‌شد، زود اعزام کردن تیم به منامه بود. این مسأله در شکست تیم‌ملی تأثیر داشت؟
بی‌تأثیر نبود. در آن دوره نسل طلایی فوتبال ایران در تیم‌ملی حضور داشت و به همین دلیل و در آستانه صعود ایران به جام‌جهانی هواداران زیادی به کمپ تیم‌ملی مراجعه می‌کردند و همین امر تمرکز بازیکنان را برهم می‌زد. صفایی‌فراهانی، رئیس وقت فدراسیون با موافقت سرمربی تصمیم گرفت‌ تیم را یکی، 2 روز زودتر از حالت معمول راهی بحرین کند تا از حواشی دور باشند. وقتی به منامه رسیدیم، شنیدیم که در دیدار بحرین و تایلند در بانکوک آتش‌سوزی شده و به همین دلیل هم آن بازی و هم بازی بعدی بحرین با ایران به تعویق افتاده است که این مسأله باعث شد ایران تقریبا یک هفته‌ در منامه بماند تا این‌که بالاخره بازی برگزار شود.
‌ ماجرای آن کشک‌بادمجان معروف چه بود؟
از سفارت ایران در منامه به اردوی تیم‌ملی آمدند و ما را برای صرف نهار روز بازی به سفارتخانه دعوت کردند. با موافقت بلاژویچ کل تیم ظهر روز بازی به سفارتخانه رفت و با میز نهاری روبه‌رو شد که به هیچ‌وجه برای بازیکنانی که قصد داشتند همان شب در یک دیدار سنگین به میدان بروند، مناسب نبود. البته مسئولان سفارت نیتشان خیر بود و می‌خواستند وضع خوبی را فراهم آوردند اما به‌جز کشک‌بادمجان، غذاهای دیگری هم بود که هم مقدارشان زیاد بود و هم نوع آنها برای بازیکنان مناسب نبود. اعضای تیم‌ملی نیز در یک رودربایستی قرار گرفتند و همه آن غذاهای سنگین را خوردند.
 بحرینی‌ها نیز مسائل حاشیه‌ای زیادی را ایجاد کردند. از آن جوسازی‌ها بگویید.
بله، طبق معمول در روز مسابقه زمین را خیس کرده بودند. وقتی بازیکنان می‌خواستند خودشان را گرم کنند، بلاژویچ شدیدا عصبانی شد و به بازیکنان گفت که همه در رختکن حاضر شوند تا با آنها صحبت کند. معمولا این اتفاق رخ نمی‌داد و بلاژویچ فقط ساعاتی قبل از بازی با بازیکنان صحبت می‌کرد. به رختکن رفتیم و سرمربی با حالتی عصبانی به بازیکنان گفت که بازیکنان بحرین را که می‌بینم، به نظر می‌رسد موادمخدر مصرف کرده‌اند(!) که البته منظورش انگیزه بالای آنها با وجود حذف شدن از دور مسابقات بود. در نهایت صفایی‌فراهانی یک استخاره گرفت که خوب آمد و بازیکنان را راهی زمین کرد که البته آن استخاره باعث مغرور شدن بازیکنان شد.
‌ ... و در طول بازی و پایان مسابقه نیز اتفاقاتی رقم خورد که منجر به باخت ایران و عدم‌صعود به جام‌جهانی شد!
من هنوز فیلم آن بازی را دارم و گاهی اوقات آن‌ را نگاه می‌کنم. با وجود تمام مسائل حاشیه‌ای که گفتم، تیم ما آن روز 7 موقعیت مسلم گلزنی داشت اما دروازه‌بان بحرینی در آن بازی مثل گرگ شده بود و تمام توپ‌ها را جمع می‌کرد. در طول مسابقه هم اوج کارشکنی بحرینی‌ها بود که 90 دقیقه با بلندگو به بازیکنان ایرانی فحاشی ‌کردند و حتی به مقامات سیاسی ایران نیز توهین کردند. در پایان بازی هم با پرچم عربستان داخل زمین آمدند، دور افتخار زدند و باقی ماجرا.
‌ سوال آخر و یک شایعه‌ که در طول این سال‌ها، کسی پاسخش را نداد. هیچ‌کدام از بازیکنان تیم‌ملی کم‌کاری نکردند؟
نمی‌توان گفت کسی کم‌کاری کرد. فقط 2، 3 بازیکن بودند که بعد از مسابقه که همه به شدت ناراحت بودند، می‌خندیدند که بلاژویچ هم آنها را در بازگشت از تیم اخراج کرد و آنها نیز در آینده دیگر نتوانستند به تیم‌ملی برگردند.