وزیر صنعت کابینه این روزها پرونده خاک‌خورده‌ای را از بایگانی سناریوهای متعدد صنعت کشور بیرون کشیده است که پیش از او نیز مدیران و مسئولان در دولت‌های قبل، برای تحقق آن تلاش‌های جدی اما بی‌حاصلی را به کار بسته بودند. نعمت‌زاده اکنون در پی ادغام خودروسازان است. ادغامی که به‌زعم او قرار است تولیدات خودروسازان کوچک و بزرگ کشور را اقتصادی‌تر و البته بهینه کند. اولین‌بار اما این موضوع در دوران اصلاحات و از زبان رضا ویسه رئیس وقت سازمان گسترش و نوسازی صنایع از مدیران پیشین صنعت خودروی ایران مطرح شد. صحبتی که دیری نپایید با توجه به نبود پایه‌های فرهنگی و اجماع فکری میان صنعتگران به آرشیو رسانه‌ها پیوست. بعد از او هم مهرداد بذرپاش رئیس اسبق خودروسازی سایپا به‌طور جدی از طرح ادغام طرفداری کرد؛ البته جواد نجم‌الدین مدیر سابق ایران‌خودرو هم در مراسم معارفه‌اش با شور و هیجان خاصی دست رقیب آن زمانش (مهرداد بذرپاش) را بالا برد و گفت: از امروز ما دیگر با هم رقیب نیستیم، چرا که قرار است با یکدیگر ادغام شویم. حال اما نه دیگر او بر مسند ریاست است نه رقیبش. این روزها اما بار دیگر ماجرای پرونده ادغام روی میز آمده است. ادغام خودروسازانی که اکنون در 28 شرکت بزرگ و کوچک گردش مالی 20‌هزار میلیاردی را فراهم آورده‌اند تا به‌عنوان دومین صنعت مهم کشور لقب بگیرند. این تعداد خودروساز درحالی برای 70‌میلیون ایرانی همچنان پراید و 206 می‌سازند که کشور آلمان تنها با 3 خودروساز (بنز، اپل و فولکس واگن)، ژاپن با 2 خودروساز (هیوندا و تویوتا)، آمریکا با 3 خودروساز (کرایسلر، فورد و جی‌ام) توانسته‌اند سیطره‌ای ابدی بر بازار خودروی جهان داشته باشند. حال سوال این‌جاست که چرا 28 خودروساز ریز و درشت که 26 تای آن 8‌درصد صنعت خودروی ایران را در اختیار دارند (92‌درصد مابقی سهم ایران‌خودرو و سایپا است) باید منابع و پتانسیل صنعتی کشور را در درون خود سوزانده و به هدر دهند؟ از طرفی دیگر به نظر می‌رسد کوچک‌سازی هر سازمان، ارگان و یا حتی صنعتی نیازمند وجود و احیای برخی زیرساخت‌ها و البته مقابله با برخی مقاومت‌ها باشد. در آن‌سوی میدان هم خودروسازان که با صرف هزینه‌های میلیاردی برای پروژه‌های شخصی‌شان کار را به جلو برده‌اند، سخت ممکن است تا در قالبی تعاون‌گونه، دست در دست یکدیگر به ادغام تن دهند؛ ولو این‌که هرس کردن شاخه‌های صنعت خودرو با ریتم کند و کیفیت ضعیف فعلی امری است که هیچ‌کس نمی‌تواند در مخالفت با آن سخن گوید. به انتظار می‌نشینیم تا ببینیم سومین مدافع طرح ادغام تا کجا می‌تواند پرونده خاک خورده تجمیع خودروسازان را پیش ببرد.