شهروند| تکثر فرهنگی اگرچه با تعابیری متضاد گاهی دستاویز سیاستمداران قرار گرفته تا خطر آن را توجیهی بر نگاهها و سیاستهای تمامیتخواهانه خود معرفی کنند، اما نقطهعطف گریزناپذیر جوامع مدرن و مردمسالار امروزی، به رسمیت شناختن این مسأله است، آن هم تا جایی که دیگر هویتهای فرهنگی نیز امکان بازتولید خود را داشته باشند. این نگاه در میان برخی از نگاههای دینی هم قابل بازیابی است. آیتالله بیاتزنجانی از مراجع تقلید شیعه، در پیامی به همایش هفته وحدت در نجفآباد گفته است: «کسانی که سخن از وحدت بر زبان میآورند اما سخن شعوب و قبائل فکری، سیاسی و اعتقادی دیگر را برنمیتابند، کسانی که سخن از وحدت بر زبان میآورند اما عملاً یکرنگی خلق خدا را میپسندند، کسانی که سخن از وحدت بر زبان میآورند اما دگراندیش و منتقد و پرسشگر را منکوب و محکوم میکنند، اینها از هر گروه و نژاد اعتقادی و سیاسی و قومی و فرهنگی که باشند، اعم از شیعه و سنی، مسلمان و مسیحی و یهودی و چپ و راست و غیره، راز خلقت خدا و پیام رحمةللعالمین را درنیافتهاند و سخن آنها هم، لفظ پوچ و کممایهای است که میپراکنند. آنکه ظرفیت همزیستی و صلح با دیگری میخواهد و میخواهد که پیامش عالمگیر شود و مرزهای منطقهای و قبیلهای و قومی را پشتسر بگذارد، بدوا باید اهل مدارا باشد.
***
مولوی عبدالحمید اسماعیلزهی امام جمعه اهل سنت زاهدان معتقد است که تعصب و غفلت برخی افراد مانع دیدن واقعیتها میشود، او میگوید: تفرقه و ناکامیهای شورای امنیت و سازمان ملل متحد ناشی از ندیدن همین واقعیتهاست؛ بهعنوان مثال حمایت آمریکا و غرب از اسراییل غاصب و به رسمیت نشناختن فلسطین از جمله این ناکامیهاست. به گزارش ایلنا، مولوی عبدالحمید با تأکید بر اینکه جنگ راهحل مشکلات موجود منطقه نیست، گفت: راهحل این مشکلات، مذاکره و تشکیل گروههای ملی و درک یکدیگر است و اندیشمندان شیعه و سنی میتوانند از طریق گفتمان و بها دادن به یکدیگر تمام مسائل موجود را حل و از تفرقه جلوگیری کنند.