خاطره دیگری که از سالهای طلبگی به یاد دارم، ماجرای نماز باران آیتالله خوانساری است. هرچند هنگامی که ایشان برای اقامه نماز باران میرفتند بسیاری از افراد ایشان را مسخره میکردند و حتی میگفتند: «عبایتان را بردارید که هنگام برگشتن خیس میشوید» اما ایشان با امید و توکلی قوی به خداوند رفتند و نماز را خواندند و به مجرد اینکه بازگشتند در بین راه باران بارید. آیتالله خوانساری فردی مبارز بود و با مرحوم آیتالله کاشانی بسیار خوب همکاری میکرد و همراه ایشان در برابر طاغوت میایستاد. ایشان در مدرسه فیضیه نماز میخواندند و مکرر اتفاق میافتاد، مرحوم آیتالله محمدعلی اراکی در سمت راست و من نیز در سمت چپ ایشان به نماز میایستادم.