یک کارشناس صنعت لبنیات با اشاره به اینکه دولت میتواند برای جبران کاهش قدرت خرید لبنیات به دهکهای آسیبپذیر جامعه یارانه دهد، گفت: «در این بخش هر نوع یارانهای توسط دولت پرداخت شود، به نوعی سرمایهگذاری خواهد بود و از هزینههای درمانی کاسته میشود.»
حسین چمنی در گفتوگو با ایسنا در پاسخ به این سوال که چگونه میتوان با افزایش قیمت لبنیات، سرانه مصرف لبنیات را در کشور بالا برد، گفت: «ساختار اقتصادی ما اینگونه است که طی چند دهه گذشته همواره قیمت تمامشده تولید در همه زمینهها افزایش یافته و شاخصی به نام تورم، سنجه افزایش هزینهها بوده است.»
او ادامه داد: «لبنیات نیز تابع همین شرایط است. دامدار برای تولید شیرخام نهاده خریداری میکند، زمین میخرد، کارگر استخدام میکند و هزینههای آب و برق و گاز و امثال آن را میپردازد. صنایع تبدیلی نیز هزینههای مشابهی دارند که تابع همین شرایط اقتصادی رو به افزایش بوده است؛ از اینرو نمیتوان از صنعت شیر توقع داشت که برخلاف جهت و جریان اقتصاد کشور قیمتهایش ثابت بماند. آنچه قاطعانه میتوان گفت، این است که این افزایش قیمتها هرگز منجر به افزایش سود نشده و حاشیه سود این صنعت بسیار پایینتر از سود قانونی و مشروع آن است.»
این کارشناس صنعت لبنیات اضافه کرد: «البته از منظر مصرف باید نگاه متفاوتی به شیر داشت. شیر در هرم غذایی جزو مواد غذایی بدون جایگزین است. بعضی از ریزمغذیهای بسیار ضروری برای بدن مانند کلسیم، فقط از طریق مصرف کافی و مستمر شیر و فرآوردههای آن بهطور کامل تأمین میشود؛ بنابراین هم خانوادهها و هم مسئولان نظام سلامت باید به نحوی عمل کنند که همه افراد کف میزان توصیه شده لبنیات مصرف کنند؛ در غیر این صورت همه متضرر خواهند شد و هزینههای چند 10برابری به خانوادهها و اقتصاد کشور تحمیل میشود.»
چمنی با بیان اینکه شیر نوعی ماده غذایی است که خصوصیات منحصربهفردی دارد و اگر به صورت مستمر و کافی مصرف نشود تبعاتی خواهد داشت، اظهار کرد: «براساس آمارها تا سال ۲۰۵۰ کشور سالمندی خواهیم شد و تقریبا ۲۶درصد افراد جامعه سالمند میشوند؛ بنابراین اگر به جمعیت جوان لبنیات به میزان کافی نرسد، این جمعیت در میانسالی دچار مشکل خواهد شد و در سالمندی این مشکلات به حدی میشود که ممکن است اقتصاد کشور را زمینگیر کند.»
این کارشناس صنعت لبنیات با اشاره به اینکه درحال حاضر سرانه مصرف لبنیات درکشور در خوشبینانهترین حالت برای هرفرد ۸۰کیلو در سال بوده و این درحالی است که سرانه مصرف شیر کشورهای توسعهیافته بیش از ۲۸۰کیلو است، گفت: «پرداخت یارانه درکشورهای توسعهیافته نیز صورت میگیرد و دولتها گروههای آسیبپذیر را تحت پوشش خود قرار میدهند. برای مثال توزیع شیر در مدارس در برخی از کشورهای اروپای غربی حدود 100سال سابقه دارد؛ بهویژه از دهه ۶۰ قرن پیش بیشتر این کشورها به اهمیت شیر پی بردند و تصمیم گرفتند که شیر را در مدارس و در سنینی که مهمترین زمان دریافت کلسیم و مواد مغذی است، توزیع کنند. درکشور ما علیرغم اینکه طرح شیر مدرسه به قانون تبدیل شده اما چندسالی است که به دلیل کمبود بودجه تقریبا اجرا نمیشود.» چمنی در پایان گفت: «میزان تولید شیرخام هرچه باشد، ۱۰درصد از آن صادر میشود، 5درصد به مصرف دام میرسد و 5درصد نیز ضایعات است؛ بنابراین باید از میزان تولید ۲۰درصد کم شود تا سرانه مصرف به دست بیاید. روشن است که سرانه موجود مصرف شیر با سرانه مطلوب فاصله زیادی دارد.»