211سال پیش در چنین روزی، برابر هشتم ژوئن 1809 میلادی، توماس پین، فیلسوف ایده‌آل‌گرای انگلیسی‌ و از پدران بنیانگذار آمریکا در نیویورک درگذشت. روح انقلابی‌ پین ابتدا او را به دل نبردهای استقلال آمریکا و سپس انقلاب فرانسه پرتاب کرد. در آمریکا با نوشتن مقاله‌های پرشور و رادیکال قیام مردم بر ضد استعمارگان انگلیسی را رهبری کرد و پس از به سرانجام‌رسیدن کار به فرانسه رفت و در انقلاب این کشور شرکت کرد. در بحبوحه انقلاب فرانسه دچار خشم رهبران انقلاب شد، اما شانس آورد که با گیوتین مجازاتش نکردند و تنها مجبور به تحمل حبسی کوتاه‌مدت شد. توماس پین پس از آزادی از زندان دوباره به آمریکا بازگشت و 6 سال بعد در 72سالگی درگذشت. او در هنگام مرگ دیگر چندان مورد توجه نبود و در خاکسپاری‌اش تنها 6 نفر حضور داشتند. مهم‌ترین اثر پین «عقل سلیم» نام دارد که رساله‌ای است آتش‌افروز در انتقاد از پادشاهی بریتانیای کبیر. او همچنین فلسفه سیاسی خود را در کتاب «حقوق انسان» در دفاع از انقلاب فرانسه عرضه کرد. نقل‌قولی از ادیسون درخصوص توماس پین موجود است به این مضمون که: «من همواره پین را از بزرگ‌ترین آمریکایی‌ها می‌دانم. از خوش‌شانسی من بوده که در کودکی با کارهای توماس پین آشنا شدم.»