ماهنامه فارین افرز در تحلیلی با عنوان «غزه و مذاکرات هسته‌ای» به تحلیل مذاکرات هسته‌ای ایران و رویکرد اسراییل به این مذاکرات بعد از چالش‌های فراوان به‌وجودآمده برایش در غزه پرداخت.
به گزارش سایت امید هسته‌ای ایرانیان، براساس تحلیل دالیا داساکی، وقتی در ماه نوامبر ۲۰۱۳ اعضای 1+۵ به توافقی موقت در مورد برنامه اتمی ایران رسیدند، نخست‌وزیر رژیم اسرایيل، بنیامین نتانیاهو، این توافق را «اشتباهی تاریخی» خواند که دنیا را به «مکانی بس خطرناک‌تر» تبدیل می‌کند. اما از زمانی که مذاکره‌کنندگان نتوانستند به توافق نهایی برسند و مذاکرات برای چهار ماه تمدید شد نتانیاهو حرفی نزد. براساس تحلیل فارین افرز سکوت نتانیاهو با توجه به واکنش تند پیشین او به‌نظر شگفت‌انگیز می‌رسد.  
به هرحال نتانیاهو به نوبه خود روشن ساخته است که اسرایيل ترجیح می‌دهد هیچ توافقی با ایران صورت نگیرد تا این‌که توافق بدی صورت گیرد و شاید این بتواند واکنش او به تمدید مهلت مذاکرات را توضیح دهد. براساس نظر نویسنده هنوز سازمان حماس جای ایران را به‌عنوان چالش بزرگ امنیتی برای اسرایيل، در ذهن نتانیاهو نگرفته است. اگر درگیری غزه بیشتر شود، احتمال دارد که نگرانی‌های نتانیاهو نسبت به ایران را تشدید کند و ممکن است باعث شود مذاکرات هسته‌ای جاری حتی دشوار‌تر به نتیجه برسد.  براساس این تحلیل مذاکره‌کنندگان آمریکایی در مذاکرات کوشیده‌اند تا موضوعات منطقه‌ای در رابطه با ایران را از موضوع هسته‌ای جدا کنند. این بیشتر از آن روست که مذاکره‌کنندگان ایرانی روشن کرده‌اند وظیفه ندارند درباره موضوع‌های دیگر منطقه‌ای مثل سوریه و عراق با آمریکایی‌ها گفت‌وگو کنند.  نکته کلیدی این مقاله شاید آنجاست که نویسنده ذکر می‌کند نگرانی اصلی اسراییل این نیست که ایران لزوما سلاح اتمی علیه این کشور به کار خواهد گرفت، بلکه این‌که ظرفیت هسته‌ای ایران می‌تواند به این کشور در عرصه‌های دیگر نیز جسارت ‌بخشد. در آخر نیز نویسنده نتیجه گرفته که طرفین اصلی یعنی ایران و آمریکا دلایل قانع‌کننده‌ای دارند برای آن‌که به توافقی موفقیت‌آمیز در مذاکرات هسته‌ای برسند و این مسأله آنها را وادار می‌کند با وجود آنچه در غزه می‌گذرد به مذاکرات خود ادامه دهند.