روزنامه واشنگتن‌پست در گزارشی به تشریح گزینه‌های دولت و کنگره آمریکا در برابر برنامه هسته‌ای کشورمان و مذاکرات جاری بین ایران و  1+5 پرداخته است. این گزارش ابتدا گزینه‌های مختلف برای فشار آوردن به ایران در پای میز مذاکرات هسته‌ای را برشمرده است و پس از ارزیابی این گزینه‌ها و تاکید بر این‌که اوباما با هرگونه اقدام «تحریک‌آمیز» علیه کشورمان مخالف است، به این نتیجه رسیده است که تلاش کنگره برای تصویب کمک نظامی به رژیم اسراییل، بهترین کاری است که کنگره در شرایط فعلی می‌تواند انجام بدهد. نویسنده این گزارش در ابتدا با اشاره به جنگ اسراییل علیه غزه، ادامه جنگ داخلی سوریه و تحرکات افراطی داعش در عراق، تاکید کرده است مهم‌ترین موضوع که بر تحولات دیگر منطقه تاثیر خواهد گذاشت، مساله ایران است. با وجود فشارهای شدید کنگره و اسراییل مذاکرات هسته‌ای ایران پس از پایان مهلت شش‌ماهه توافق اولیه ژنو، یعنی روز 29 تیرماه، چهار ماه دیگر تمدید شد و قرار شد 8/2 میلیارد دلار دیگر از دارایی‌های مسدودشده ایران در اختیار کشورمان قرار بگیرد. همچنین توافق شد در این مدت همانند توافق اولیه ژنو، تحریم‌های تازه‌تری علیه ایران وضع نشود. نویسنده واشنگتن‌پست این توافق‌ها را به نفع ایران توصیف کرده و نوشته است ایران در حال بُردن مذاکرات است.  نویسنده در ادامه، این بحث را مطرح کرده است که آمریکا انگیزه‌ای برای اقدام نظامی علیه ایران ندارد و باراک اوباما نیز احتمالا نمی‌خواهد معادلات کنونی را تغییر بدهد. این گزارش سپس به گزینه‌های دولت اوباما برای افزایش فشار بر ایران در پای میز مذاکره اشاره کرده است: «مشروط کردن برداشته شدن تحریم‌های دیگر ایران به عقبگرد ملموس و تاییدپذیر ایران از برنامه هسته‌ای، همکاری نزدیک‌تر دولت اوباما با کنگره در مورد مذاکرات و توافق نهایی، افزایش توان نظامی ارتش‌های آمریکا و اسراییل، و توقیف محموله‌های تسلیحاتی ایران.» طی چند ماه گذشته پیرامون رابطه دولت و کنگره آمریکا و همکاری آنها در مورد شرایط برداشته شدن تحریم‌های ایران از سوی کنگره بحث‌های زیادی در گرفته است. اما در مورد گزینه‌های نظامی آمریکا بحث زیادی در نگرفته است. نویسنده واشنگتن‌پست گزینه‌های آمریکا برای تقویت توان نظامی‌اش را چنین عنوان کرده است: «حمایت آشکار آمریکا از حق هم‌پیمانانش برای دفاع از خودشان در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکرات، و اطلاع‌رسانی در مورد توانمندی‌های پیشرفته نظامی آمریکا که می‌تواند شامل بمب‌های ضد پناهگاه GBU-57 باشد. بمب‌هایی که برای منهدم کردن تاسیسات زیرزمینی طراحی شده‌اند. انجام مانورهای نظامی نیز می‌تواند این پیام را برساند که آمریکا آماده اقدام نظامی است. آمریکا اقدامی مشابه را در مارس 2013 در واکنش به کره شمالی انجام داد و بمب‌افکن‌های B-52 را در آسمان قسمت جنوبی شبه جزیره کره به پرواز درآورد.»
این گزارش در ادامه به این نکته اشاره کرده است که اوباما چنین اقداماتی را «تحریک‌آمیز» می‌داند و حاضر نیست دست به چنین اقداماتی بزند. اگر هم دست به انجام این اقدامات بزند، کسی باور نمی‌کند که اوباما قدم بعدی را بردارد و واقعا از نیروی نظامی استفاده کند.
نویسنده این گزارش در ادامه به رژیم اسراییل اشاره کرده و مدعی شده است رژیم صهیونیستی دارای اراده کافی برای انجام اقدام نظامی علیه ایران است. یکی دیگر از گزینه‌های آمریکا برای فشار آوردن به ایران این است که بمب‌های ضدپناهگاه و هواپیماهایی برای حمل این بمب‌ها به اسراییل بدهد. هیچ محدودیت قانونی و سیاسی نیز برای انجام چنین اقدامی وجود ندارد و آمریکا نیز همواره تقویت ارتش رژیم اسراییل را در دستور کار داشته است. چنین اقدامی از دو جهت می‌تواند فشاری دیپلماتیک علیه ایران باشد: اول اینکه این پیام را به تهران می‌فرستد که رژیم اسراییل توانایی اقدام نظامی را دارد و در نتیجه تهران به فکر خواهد افتاد که اگر توافق هسته‌ای حاصل نشود، نتیجه چه خواهد بود. دوم اینکه چنین اقدامی نشان خواهد داد در صورت شکست دیپلماسی، آمریکا آمادگی دارد گزینه‌های دیگر را نیز بررسی کند. نویسنده این گزارش در پایان چنین جمع‌بندی کرده است که تا زمان برگزاری انتخابات کنگره، تلاش برای تصویب بسته نظامی تازه‌ای برای کمک به رژیم صهیونیستی بهترین اقدام ممکن می‌تواند باشد. چرا که مخالفت دولت اوباما با طرح کمک نظامی به رژیم اسراییل می‌تواند آثاری داشته باشد که دولت اوباما به راحتی نتواند با آن مواجه شود.  این گزارش در پایان آورده است این اقدام هم چندان راضی‌کننده نیست. زیرا اوباما نمی‌خواهد چنین استراتژی‌ای را در پیش بگیرد. اما کنگره می‌خواهد تلاش خودش را بکند.