افشین شاهرودی عکاس

حوزه اصلی کاری من عکاسی است و چون زمان زیادی درگیر این حرفه هستم کمتر فرصت می‌کنم تا به کارهای دیگر بپردازم اما این به این معنا نیست که دغدغه کار اجتماعی ندارم و به‌طورکلی از این فضا دور هستم. برعکس من سعی می‌کنم به این دغدغه به‌خصوص زمانی‌که مشغول تدریس هستم، بپردازم. من هنگام عکاسی به دانشجویانم دید فرهنگی و اجتماعی می‌دهم و سعی می‌کنم به آنها یاد بدهم اولین چیزی که از لنز دوربینشان می‌بینند، مسائل اجتماعی باشد. من شاید فرصت نکنم به صورت عادی به دیدن تئاتر بروم یا کارهای فرهنگی انجام دهم یا در فعالیت‌های اجتماعی حضور داشته باشم اما همیشه این نیاز را درون خود حس کردم و آن را از طریق دیگری برطرف کردم چرا که فکر می‌کنم دغدغه کار فرهنگی و اجتماعی به صورت ناخودآگاه در درون همه آدم‌ها وجود دارد و تنها نحوه پرداختن به آنهاست که با یکدیگر تفاوت دارد. انرژی من بیشتر روی کارم متمرکز است اما وقتی خروجی کارم را بیرون می‌دهم سعی می‌کنم به صورت حاشیه‌ای نگاهی به مسائل اجتماعی داشته باشم. این مسأله را من در عکس‌ها و نوشته‌هایی که منتشر می‌کنم به خوبی نشان می‌دهم و از همه مهم‌تر سعی می‌کنم روی ذهن شاگردهایم تأثیر داشته باشم. من معتقدم  در خیلی از مواقع درگیر شدن مستقیم تأثیر چندانی ندارد، وقتی تو می‌توانی به یک نفر دید اجتماعی بدهی. هنرهای تجسمی، شعر و عکاسی  از نظر من می‌تواند مبنایی برای پرداختن به مسائل اجتماعی باشد و تأثیر زیادی روی مردم و مخاطبان داشته باشند.