عبدالحسین طوطیایی پژوهشگر کشاورزی
مدیریت بخش کشاورزی با ارتباط با جامعه مصرفکنندگان و بهطور خاص با چهارمیلیون بهرهبردار این عرصه، عملا با تمامی اجزای مردم کشورمان مرتبط است. بدون تردید ارتباط سازنده و نظاممند این مدیریت با بهرهبرداران و نیروی بینهایت مردمی میتواند به فروریختن دیوارهای کاذب بروکراسی و در جهت افزایش بهرهوری در این بخش بینجامد.
اخیرا درقالب جلسات هفتگی، فرصتی برای بهرهبرداران و کشاورزان فراهم شده است تا در گفتوگوی رودررو با سرپرست وزارت کشاورزی به طرح مشکلات و تنگناهای کاری خود بپردازند.
به نظر میرسد این رویکرد مثبت در اثراتی متقابل بتواند به دستاوردهای سازندهای درحوزه کشاورزی منجر شود. در این مجال و برای تداوم چنین ارتباطاتی، نکات زیر مورد اشاره قرار میگیرد: «تولیدکنندگان و کشاورزانی که این فرصت را مییابند تا در چنین جلساتی حضور یابند. ای کاش تنها به مطالبات شخصی بسنده نکرده و به ارایه و طرح پیشنهادات و نظرات ابتکاری برای بهبود تولید در حوزه فعالیت خود اهتمام ورزند.
بدون شک شمار قابل توجهی کشاورزان مبتکر درگوشه و کنار کشور وجود دارد که با بهرهگیری از هوش و تجارب خود، میتوانند راهکارهای مثبتی را درمقیاس منطقهای و ملی ارایه دهند.»
برگزارکنندگان این جلسات برای تحقق چنین هدفی بایستی خود به فراخوان عمومی کشاورزان علاقهمند و دارای ایده توسعه اقدام کنند. وزارت کشاورزی برای افزایش انگیزه این قبیل بهرهبرداران مبتکر میتواند بستههای تشویقی و متناسب با کیفیت پیشنهادات را درنظر بگیرد. اجرای این برنامه درحقیقت بهرهگیری ترکیبی از دانش بومی و فناوریهای نوین خواهد بود.
پیشنهاد میشود در این راستا، جلسات ملاقات وزیر با صاحبنظران و متخصصان بخش خصوصی نیز درشاخههای مختلف فناوری نوین کشاورزی برگزار شود. در این جلسات و گفتوگوی رودررو با مقامهای عالی وزارتخانه این امکان فراهم میشود که بسیاری ظرفیتهای نهفته و تخصصی و دور از تشریفات دستوپا گیر اداری، تواناییهای خود را در سطوحی ملی به منصه ظهور برسانند. از طرفی این امکان فراهم میشود که در ساختار دستگاه اجرایی و بدون هیچ تعهدی خون تازهای جریان یابد.
به نظر میآید که بهرهبرداران بخش کشاورزی در خلال چند دهه اخیر به دریافت تسهیلات و برخورداری از اعتبارات عمومی به صورتی مخاطرهآمیز وابسته شدهاند. درچنین شرایطی، باید عمدتا از بهرهبرداران و متخصصان مبتکری در این جلسات بهره گرفت که داوطلبانه و به انگیزههای ملی در گفتوگو با وزیر شرکت میکنند. برای چنین هدفی، رسانهها و نیز نهادهای روابط عمومی در جلب حمایت بیدریغ نیروهای مردمی کارآمد نقش موثری دارند. این رسانهها بایستی با فرهنگسازی و گسترش شور ملی فضایی فراهم کنند که حمایت و مساعدت به بخش کشاورزی همچون بسیج عمومی برای حراست از مرزها به وظیفه و باوری همگانی تبدیل شود.
جامعه مصرفکننده کشورمان نیز در این راستا بایستی بیش از پیش دریابد که گرچه حق برخورداری از غذا را بر گردن مدیریت کشور دارد اما از طرفی وظیفه صیانت از منابع طبیعی و تولید و نیز رعایت اعتدال درمصرف را با توجه به حدود 30درصد ضایعات مواد غذایی خود برعهده دارد.
درشرایط کنونی که درآمد نفت در اقتصاد کشور بیش از هر زمان دیگری کمرنگ شده است، نقش حیاتی بخش کشاورزی بیش از همیشه در کانون توجه ملی قرار گرفته و آن را بایستی بهمثابه فرصتی طلایی تلقی کرد.