سال 469 خورشیدی، وقتی حسن صباح در قلعه الموت برپایی دولت اسماعیلی را اعلام کرد، هیچ‌یک از حکام محلی و فرمان‌بران امپراتوری سلجوقی تصور نمی‌کردند پیروان زعیم اسماعیلیان که در کوه و دشت به جمع‌آوری گیاهان دارویی می‌پرداختند و از این رو به «حشاشین» معروف بودند، قرار است به مدت 170‌سال سایه‌ای از ترس و وحشت بر سر آنها و اخلاف‌شان مستولی کنند. به گواهی تاریخ، اسماعیلیان نخستین حکومتی بودند که حذف فیزیکی دشمنان خود را بنیان گذاشتند و آنچنان در جهان معروف شدند که ریشه واژه Assassin در زبان انگلیسی (به معنای آدمکش) به نام آنها یعنی «حشاشین» مربوط دانسته شده است. از معروف‌ترین قربانیان ترورهای اسماعیلیان در 900‌سال پیش می‌توان به سلطان ملکشاه، پادشاه مقتدر سلجوقی و خواجه نظام‌الملک، وزیر باتدبیر دربار او اشاره کرد. بعد از حسن صباح، اسماعیلیان هفت فرمانروای دیگر به خود دیدند و به دلیل قرارگیری قلعه‌های آنها در نقاط صعب‌العبور و همچنین ترس و وحشتی که جوخه‌های ترور - مشهور به فدائیان - در دل حکام وقت انداخته بودند، هیچ تلاش مهمی برای دست‌اندازی به قلمرو آنها با هدف سرنگونی‌شان انجام نشد. اما اوضاع چنین نماند و 763‌سال پیش در چنین روزی، برابر بیست‌وچهارم آذر ٦٣٥ خورشیدی، هلاکوخان ایلخان مغول، با حمله به قلب تپنده دولت اسماعیلی یعنی قلعه الموت، به 170‌سال حکومت آنها پایان داد.