نورا بیگ| صبح دیروز محمد باقر نوبخت، معاون رئیسجمهوری و رئیس سازمان برنامهوبودجه از مخالفت دولت با حذف معافیتهای مالیاتی خبر داد و حتی درباره مالیاتهای منفی برای جامعه هنری صحبت کرد، اما چند ساعت بعد ماجرا طور دیگری رقم خورد. روابط عمومی سازمان برنامهوبودجه ابتدا از دستور نوبخت برای دریافت 50درصدی مالیات از فعالیتهای فرهنگی، هنری، انتشاراتی و مطبوعاتی خبر داد و چند ساعت بعد خبر را طور دیگری اصلاح کرد. ابتدا خبر در سایت این سازمان، اینطور تنظیم شده بود که براساس دستور رئیس سازمان برنامهوبودجه کشور، معافیت مالیاتی فعالیتهای انتشاراتی، مطبوعاتی، فرهنگی و هنری در لایحه بودجه ۹۹ با نرخ ۵۰درصد محاسبه خواهد شد. خبر اصلاح شده پرتال سازمان اما بر تداوم معافیتهای مالیاتی اهالی فرهنگ و هنر تاکید دارد: «بر اساس يكي از بندهاي پيشنويس «تمامي فعاليتهاي انتشاراتي و مطبوعاتي، فرهنگي و هنري داراي مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي مشمول ۵۰درصد معافيت مالياتي هستند.» كه با دستور دكتر نوبخت اين بند حذف شد. لذا فعاليتهاي مزبور كماكان از معافيت صددرصدي برخوردار خواهد بود.» موضوع حذف معافیتهای مالیاتی هنرمندان، در هفتههای گذشته در حد پیشنویس از سوی سازمان امور مالیاتی مطرح شده بود. نوبخت صبح دیروز هم به مهر گفته بود که دولت با طرح پیشنهاد حذف معافیت مالیاتی هنرمندان در پیشنویس لایحه اصلاح برخی قوانین و مقررات مالیاتی مخالف است: «بخشی که باید از معافیت مالیاتی مستثنا شده یا تقلیل پیدا کند، بخش فرهنگ و هنر نیست، حتی ما باید اگر میتوانیم در این باره مالیات منفی هم داشته باشیم، یعنی مساعدتهایی را به عنوان «یارانه» پرداخت کنیم نه اینکه از این بخش حساس و ارزشمند فرهنگ و هنر بخواهیم مالیات بگیریم.» همه اینها درحالی است که پیرو مصوبه بیستوهفتمبهمنسال ۱۳۸۰ مجلس همه فعالیتهای فرهنگی، هنری و انتشاراتی و مطبوعاتی از پرداخت مالیات معاف بودند. در روزهای گذشته سید عباس صالحی، وزیر ارشاد و حتی برخی هنرمندان ازجمله فاطمه معتمد آریا و کامبیز درمبخش، کاریکاتوریست معروف ایرانی و هادی مظفری، مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی هر کدام با نامه، مصاحبه و کاریکاتور نسبت به پیشنهاد حذف معافیتهای مالیاتی انتقاد کرده بودند.
معافیتهای مالیاتی و چند نکته
بحث جنجالی و پرحاشیه حذف معافیت مالیاتی اصحاب فرهنگ و هنر اما و اگرهای زیادی دارد، مثل موضوعی که معتمد آریا مطرح کرده است: «این نمایش شکوه، جاه، مقام و پولی که در این صفحات مجازی خیلی متداول شده مانند همین فرش قرمزها، برای تعداد محدودی از هنرمندان ماست. بقیه کسانی هستند که واقعاً در طول سال یا به سختی اموراتشان را میگذرانند یا اصلا به سختی درآمدی برای امرار معاش دارند.» درواقع اصل دریافت مالیات از هنرمندان از زمان طرح دستمزدها و درآمدهای میلیاردی سلبریتیها و خوانندگان پاپ موسیقی مطرح شد درحالیکه گردش مالی بسیاری از تئاترها، کنسرتهای موسیقی سنتی، دفاتر انتشاراتی و موزهها و در کل هنرهای تجسمی و مرمت و بازسازی آثار تاریخی، فرهنگی و باستانی آنقدری نیست که از آنها مالیات هم دریافت شود. بنابراین انتظار این بود که دستاندرکاران در سازمان برنامهوبودجه و سازمان امور مالیاتی به فکر دستهبندی هنرهای تجاری و غیرتجاری باشند و با در نظر گرفتن گردش مالی، جدول مالیاتی را تدوین کنند و به تصویب برسانند. این اقدام باعث میشد تا مثلا سلبریتیهایی که برای حضور در یک فیلم، تئاتر، سریال شبکه نمایش خانگی یا حتی کنسرت دستمزدهای میلیاردی دریافت میکنند و گاه دستمزدشان نیمی از کل پروژه را شامل میشود هم مثل فوتبالیستها یا سایر اقشار پردرآمد مالیات پرداخت کنند. البته ممکن است این سلبریتیها هم پس از اعمال مالیات، سهم آن را به درآمدشان اضافه کنند که نتیجه آن افزایش 10 تا 20درصدی هزینههای تولید است، بنابراین در صورت محاسبه مالیات برای آنها هم باید ترتیبی اتخاذ شود تا مالیات به ایجاد تورم در ساخت تولیدات فرهنگی منتهی نشود.