|دکترجاوید ثمودی|   روانشناس |

هنگامی که فردی در اوج عصبانیت و خشم قرار دارد خویشتن داری اطرافیان و سکوت آنها می‌تواند در کاهش خشم وي موثر باشد.  
گاهی عدم کنترل خشم موجب می‌شود فرد دچار جنون آنی شده و در پی آن دست به اقدامی بزند که تبعات ناخوشایندی به دنبال دارد.  
انسان در طول شبانه‌روز 27 هیجان را شامل ترس، شادی، خشم، حیا و... را تجربه می‌کند که در این میان خشم یکی از هیجانات مهمی است که نیاز به کنترل دارد و باید خانواده، سازمان‌ها و جامعه در جهت کنترل خشم آموزش‌های لازم را ارایه دهند.  
هر خشمی باید مدیریت و کنترل شود اما گاهی افراد خشم‌های کوچک را بدون این‌که پاسخی منطقی برای آن پیدا کنند در گوشه ذهن خود انباشته می‌کنند تا جایی که به مرور زمان به انفجار هیجانی خشم تبدیل می‌شود و در یک لحظه موجب جنون آنی می‌شود.  
اگر فردی به درجه جنون آنی حاصل از انباشته شدن خشم برسد ممکن است دست به هر اقدام خطرناکی بزند و به خود و دیگران آسیب‌های جدی وارد کند.  
هنگامی که فردی در اوج عصبانیت قرار گرفت و به انفجار خشم رسید برای جلوگیری از هر گونه اتفاقی اطرافیان باید با خویشتن داری و سکوت زمینه را برای کاهش عصبانیت و خشم وي فراهم کنند.  
متاسفانه در بسیاری از اتفاقات و حتی جنایات که حاصل جنون آنی است می‌بینیم اطرافیان هنگام بروز خشم به جای خویشتن داری به مقابله می‌پردازند و با فریاد زدن یا حتی فحاشی ناخودآگاه بسترهای لازم برای جنون آنی فرد خشمگین را فراهم می‌کنند.  
هنگام بروز خشم شخصي جایی برای انتقاد ما یا اعتراض وجود ندارد از این رو تلاش کنیم به جای این‌که در مقابل فرد عصبانی موضع بگیریم و به انتقاد و مقابله به مثل بپردازیم با سکوت و خویشتن داری فرصتی برای اندیشیدن و کنترل عصبانیت خشم فراهم سازیم.  
انسان به‌عنوان اشرف مخلوقات دارای قوه تفکر و درک است از این رو می‌تواند با عقل و منطق بر احساسات خود غلبه کند.  
لازم است جامعه نیز در جهت کاهش استرس‌ها و نگرانی گام بردارد و خانواده‌ها نیز آموزش لازم در جهت کنترل خشم را فراموش نکنند تا شاهد تبعات منفی انفجار خشم و جنون آنی که نتیجه بی‌توجهی به کنترل احساسات است نباشیم.