سوشیانس شجاعی‌فرد طنزنویس

[email protected]

(این قسمت از متن را با صدای آن خانمی که شعرهای اول برنامه گلهای رنگارنگ را می‌خواند، بخوانید):
اين نغمه‌سرا كيست؟ بگو تا نسرايد/ بر اين دل غمديده دگر غم نفزايد
صد حسرت و درد است كز آواي وي امشب/ نيشم بزند بر دل و جانم بگزايد
عرضم به حضورتان که... (خب بس است، دیگر با صدای آن خانوم نخوانید! تکخوانی زن ممنوع است! اصلا آن خانم که با صدایش خواندید، مجوز داشت؟!) دلم برای دفتر موسیقی وزارت ارشاد می‌سوزد! موسیقی خودش مظلوم است و از همه جا کتک می‌خورد! حالا بنده یک لاقبا هم گیر داده‌ام به این دفتر موسیقی! هر وقت حرفی، سخنی، کاری می‌کند، من نمی‌توانم از سوژه‌هایش بگذرم!
پیروز ارجمند، مدیر دفتر موسیقی وزارت ارشاد (می‌دانم که این عنوان خیلی حقیرانه و ناچیز به نظر می‌رسد، ولی درواقع این بالاترین نهاد دولتی موسیقی مملکت است!) در جمع پرشور رپرها و رپ‌دوستان سراسر کشور با اعلام اینکه، این نوع موسیقی ریشه در فرهنگ ما دارد، در پاسخ به این‌که لطفا به ریشه‌اش اشاره‌ای بکنید، گفت: ما از زمان مادها رپ داشتیم، ولی چون امکان ثبت و ضبطش نبود، الان ما چیزی در دست نداریم! همان‌طور که در کاوش‌های هگمتانه، هیچ‌گونه سیمی کشف نشد که این خود نشانه داشتن اینترنت وایرلس در آن زمان بود! ایشان در همین زمینه گفتند مصوب‌ شدن واژه «گفتاواز» در فرهنگستان زبان و ادب فارسی، می‌تواند باعث شود ما حرفی در دنیای جدید داشته باشیم! وی درحالی‌که تعداد زیادی از مریدانش پیراهن شکافتند و سر به بیابان گذاشته بودند، افزود: چرا سر بر بیابان می‌گذارید، مگر ما با اختراع کلمه کش‌لقمه، صنعت پیتزای دنیا را متحول نکردیم؟ مگر با مصوب کردن کلمه چرخبال، صنعت هلیکوپترسازی ایران متحول نشد؟... نشد؟ واقعا نشد؟! عجب آدم‌هایی هستید، پس این همه جوانی که در پارتی‌ها هلیکوپتری می‌زنند چه هستند؟! شما کوردلان، چشم به اربابان گردن‌آویز دار غربی خود دوخته‌اید و نمی‌توانید ببینید فرهنگستان زبان هی کلمه مصوب می‌کند، هی ما در دنیا حرف جدید می‌زنیم، هی کلمه مصوب می‌کند، ما هی عرصه‌های جهانی است که فتح می‌کنیم. ایشان در پاسخ به این‌که این فرهنگستانه یا شاه‌فنره فرمود: برو بابا، دلقک! و در همین حین تعداد دیگری از مریدان، دریدند و رفتند!
ایشان در ادامه فرمایشات خود افزود: «موسیقی رپ غربی مشخصات خاصی دارد و تاکنون هم مجوز رسمی برای آن صادر نشده است. بسیاری از فاکتورهای آن با محتویات و مضامین ترانه‌ها و جنبه‌های اخلاقی جامعه ما ناسازگار است!»
بعد یکی از مریدان گفت: آقای ارجمند، این الان چی بود گفتی؟ اون دو خط بالاتر چی بود گفتی؟ تا الان که صحبت ریشه و ارزش‌های جامعه ما و اینا بود؟! داستان چیه؟ پیروز با اشاره به وقایع ابتدای شروع مجدد موسیقی پاپ در ایران گفت: گیر نده دیگه، اون حرف‌های دو خط بالاتر مال شهریور بود، الان برج چندیم؟ مرد حسابی قیمت چی ثابت مونده که حرف ما ثابت بمونه، اون موقع دلار چند بود؟ مفت، نان چند بود؟ مفت، گوشت چند بود؟ مفت! در همین حین یک نفر از مریدان درحالی‌که داشت سر به بیابان می‌گذاشت گفت: آن موقع حرف چند بود؟!
وی با اشاره به این‌که ما دنبال گونه جدیدی از «رپ» هستیم که مبتنی ‌بر فرهنگ خودی و بومی باشد به دستاوردهای بومی در زمینه ساخت خودرو، ساخت هواپیما، ساخت برج روی آثار باستانی، ساخت بنزین سرطانزا و انواع ساخت و پاخت اشاره کرد و باز تعداد زیادی از مریدان و شنوندگان گریبان دریدند و به سوی بیابان رهسپار شدند!
مدیرکل دفتر موسیقی در ادامه سخنان خود با اشاره به ظرفیت‌های غنی فرهنگ کشور برای پرداختن به مضامین اعتراضی و انتقادی خواستند چیزی بفرمایند که مسئول سالن میکروفون را قطع کرد و چراغ‌ها را خاموش کرد و به مسئول دفتر موسیقی گفت: آقاجان همه مریدان جامه دریدند و سر بر بیابان گذاشتند، تو داری برای کی سخنرانی میکنی؟! جمع کن آقا، جمع کن تا دیر نشده منم به اتوبوس بهارستان –  بیابان برسم! فقط در جریان باش که سخنگوی وزارت ارشاد گفته که موسیقی رپ مروج بی‌بندوباری» است و مجوزی برای اجرای آن در کشور داده نخواهد شد! مدیر دفتر موسیقی با شنیدن این موضع سخنگوی وزارت ارشاد، جامه بر تن درید و سر به بیابان گذاشت!