حشمت مهاجرانی سرمربی اسبق تیمملیفوتبال
40سال پیش، درست زمانی که سرمربی تیمملی بودم، با اینکه شرایط همه کمپهای تمرینی شهرهای ایران را میدانستم وقتی میخواستیم در بروجرد یا شهرهای خوش آب و هوای ایران اردو بزنیم، شخصا به آن شهر سفر میکردم تا همه چیز سر جای خودش باشد؛ نمیدانم کی روش از این ایرانیبازیها بلد است یا نه ولی حداقل او باید بداند که نمیشود از روی سایت و عکس و ویدیو کمپ تمرینی انتخاب کرد. آن هم در شرایطی که تیمملی ایران به غیراز یک بازی دوستانه با کرهجنوبی هیچ تدارکات دیگری برای جامملتهایآسیا نداشته و از نظر تدارکات بسیار عقب است.
حالا که این مربی پرتغالی، تیمملی را به آنسوی دنیا برده تا در فاصله چندروز مانده به بازیها سربازانش را نو بسازد، باید حواسش به همهجا باشد. اردوهای آخر دیگر نقصپذیر نیست و باید همه چیزش ایدهآل باشد. برای اینکه سوءتفاهم نشود، معنای ایدهآل را از دید خودم شرح میدهم؛ یعنی اینکه همه بازیکنان اصلی در اردو باشند، امکانات کمپ در حد جام ملتهای آسیا و زمینهای تمرینی فوقالعاده باشند. حریفانی که قرار است با آنها بازی کنیم، به اندازه بحرین، قطر و امارات قدرتمند باشند. اینطور میشود در یک اردوی 15 روزه هم راه طولانی که تاکنون نرفتهایم، طی کنیم. حال سوال این است که آیا همه چیز ایدهآل است؟ جواب قطعا یک «نه» محکم است چون نه بازیکنان اصلی حضور دارند، نه حریف تدارکاتی درست و حسابی داریم و اینطور که در خبرها شنیدیم کمپ تمرینی هم شرایط درست و حسابی ندارد. پس ما عقب هستیم و نمیتوانیم این عقبماندگی را جبران کنیم. در چنین شرایطی قرار است پایمان را به بزرگترین تورنمنت فوتبال آسیا بگذاریم. از قدیم الایام به غیراز چند مورد خاص، فوتبال ایران در جامملتهایآسیا توانسته خودش را به مرحله حذفی برساند ولی اینبار قصه فرق میکند. حالا نه ایران، ایران است و نه عربها آن تیم دست و پا بسته گذشته هستند؛ آن هم 3 تیم عربیای که به خون ما ایرانیها تشنهاند؛ حاضرند تبانی کنند تا ایران حذف شود. همینهایی که برای مردم ما هم نفرت انگیز هستند اما شرایطشان ایدهآل است. ایدهآل از دید نگارنده.
حال چه باید بکنیم؟ تنها موردی که به ذهنم میرسد، تکیه بر نیروی انسانی و توانایی فنی است که از دیرباز استعدادش در ایران و ایرانیان به وفور یافت شده است. پس بیایید نه خوشبین باشیم، نه بدبین. چیزی نداریم اما چیزی داریم که خیلیها آرزوی داشتنش را دارند.