شهروند| باز هم دست سیاست از آستین فوتبال بیرون آمد و دستگیری 35 هوادار بشیکتاش، دلایلی فرا فوتبالی یافت. طبق اعلام دادگاه، جرم این 35 نفر نه آشوب‌طلبی صرف در میادین فوتبال بلکه تلاش برای برکناری طیب رجب اردوغان، رئیس‌جمهوری فعلی ترکیه اعلام شده است. این حکم اعتراض هواداران تیم را در پی داشت؛ به‌حدی که آنها مقابل ساختمان دادگستری استانبول تحصن کردند. گفته می‌شود هنگام اعلام حکم، عده زیادی از حاضران دادگاه با صدای بلند می‌خندیدند و به این‌که جرم این هواداران در دوران نخست‌وزیری اردوغان، تهیه پیتزا برای مخالفان بود، اعتراض داشتند! راهپیمایی‌های ضد دولتی در ترکیه از می‌۲۰۱۳ درباره پروژه تخریب «گزی‌پارک» در میدان تقسیم آغاز شد اما پس از آن به کل کشور ترکیه تعمیم داده شد. حداقل 8 معترض کشته و 8‌هزار نفر نیز راهی بیمارستان‌ها شدند اما این برای اولین‌بار نیست که گروهی از هواداران یک تیم خاص به تلاش برای براندازی اشخاص حقیقی و حقوقی متهم می‌شوند.
انقلاب مصر
می‌گویند یکی از میادین پا گرفتن انقلاب مصر، ورزشگاه الاهلی بود. تیم قرمزپوش به‌عنوان نماد مردم این کشور بارها در موضع‌گیری‌هایش خود را کنار مردم معترض به حسنی مبارک، رئیس‌جمهوری سابق مصر قرارداده بود. هر بازی این تیم در دوران اعتراض‌های مردمی، محلی برای آوردن بنرهای ضد دولت می‌شد و وقتی انقلاب به ثمر نشست، کم نبودند کسانی که الاهلی را عامل ورزشی پیروزی قلمداد می‌کردند. در سوی مقابل، الزمالک، دیگر قطب فوتبال مصر از آن‌جایی که همیشه به گروه سرمایه‌داران و محافظه‌کاران شهر قاهره تعلق داشته، مخالف جریان مخالف انقلاب بود و درگیری‌های گسترده هواداران 2 تیم و حتی کمک الزمالک به نیروهای حامی حسنی مبارک در آستانه سرنگونی به قول معروف، این‌ آش را شورتر کرد.
دورتموند و نازیسم
در فوتبال آلمان، بایرن به دلیل تأسیس توسط یهودی‌ها، مورد غصب دار و دسته هیتلر بود و در عوض طرفداری رایش‌سوم از شالکه، باعث شده بود ناخودآگاه دوستداران دیگر تیم منطقه نورث راین وستفالیا یعنی دورتموند مخالف آرمان‌های برتری نژادی باشند. دوستداران دورتموند دلیل خاص خود را داشتند چون توسط مهاجران لهستان (عمده‌ترین هدف تصفیه نژادی هیتلر) تأسیس شده بودند. راهپیمایی‌های غول‌آسای آنها هرچند به اندازه پایکوبی نژادپرستانه طرفداران شالکه، بعد خبری نداشت اما تلاش هرچند کوچکی برای مخالفت با نازیسم محسوب می‌شد. این قیام‌ها حداقل در فوتبال انگاره بی‌رقیب بودن رایش سوم را در هم شکست.
پایان با اورلاندو پایرتس
در دوران مبارزات نلسون ماندلای فقید با رژیم نژادپرست آفریقای‌جنوبی، طرفداران تیم اورلاندو پایرتس، یکی از 2 قطب فوتبال آفریقای‌جنوبی پرچمدار مبارزه با آپارتاید تحمیلی از سوی دکلرک، آخرین رئیس‌جمهوری آفریقای‌جنوبی نژادپرست بودند. آنها عامدانه اعضای تیم خود را از بین سیاه‌ها انتخاب می‌کردند و خیلی‌ها اعتقاد دارند کشور رنگین‌کمان با فوتبال و شورش‌های خیابانی طرفداران اورلاندو پایرتس، جرات فریادزدن در خفقان دوران نژادپرستی را به‌دست آورد.