شهروند| در فاصله چند روز مانده تا آغاز لیگ برتر درحالی‌که تقریبا همگان از حضور تیم راه آهن به دلیل نداشتن مالک ناامید شده بودند، حمید استیلی خودش را به‌عنوان مالک جدید این باشگاه معرفی کرد اما با وجود گذشت 17 هفته از لیگ برتر او نتوانست به صورت قانونی مالکیت این باشگاه قدیمی را به نام خود کند. موانع زیادی بر سر راه بازیکن سابق تیم‌ملی گذاشته شد تا اینکه هفته گذشته رسما از سوی دادستانی به او اعلام شد که دیگر نقشی در این باشگاه ندارد و حالا بار دیگر راه آهن مثل ابتدای فصل بلاتکلیف مانده است. در ادامه گفت‌وگوی «شهروند» با حمید استیلی درباره اتفاقات اخیر و آینده باشگاه قدیمی تهران را می‌خوانید:
* چه شد که بعد از 17 هفته مدیریت بر راه‌آهن از این تیم کنار رفتید؟
ما تصور نمی‌کردیم چنین اتفاقی رخ دهد وگرنه از ابتدا وارد چنین گردابی نمی‌شدیم. همان ابتدای فصل با وجود مشغله‌ای که من در هیأت‌مدیره پرسپولیس داشتم، به پیشنهاد رئیسی‌کیا، مدیرعامل وقت راه‌آهن برخی از دوستانم را راضی کردم تا به خاطر جوانان و بازیکنانی که در این تیم بازی می‌کردند پا پیش بگذارند تا اسم قدیمی باشگاه راه‌آهن از بین نرود. شاید اگر در آن روزهای پایانی نزدیک به لیگ ما وارد این ماجرا نمی‌شدیم، این تیم الان منحل شده بود یا در لیگ دسته اول بازی می‌کرد.
* شما قراردادی در تمام این مدت برای در اختیار گرفتن مالکیت این باشگاه منعقد نکردید؟
در ابتدا که آن‌قدر فکرمان روی بستن تیم برای لیگ برتر بود، اصلا به قرارداد فکر نکردیم. سپس بعد از یک‌ماه به ما اعلام کردند که اشتباهی پیش آمده و نمی‌توان مالکیت این باشگاه را بدون برگزاری مزایده به شخصی واگذار کرد. 2 بار هم مزایده برگزار شد و کسی جلو نیامد. حتی بعد از این ماجرا ما 2میلیارد روی قیمت قبلی که 8میلیارد بود، گذاشتیم تا همه‌چیز تمام شود. آن‌جا بود که قرارداد هم امضا شد اما یک برگه از آن قرارداد را به ما ندادند. ما پیش خودمان گفتیم که طرف قرارداد ما دادستانی است و مشکلی پیش نمی‌آید، پس اصراری نکردیم.
* به چه دلیلی شما را بعد از این مدت از مالکیت این باشگاه برکنار کردند؟
اینکه یک روز قبل از بازی نفت ما را احضار کردند که من در ابتدا فکر کردم همه چیز نهایی شده و خوشحال بودم اما به ما گفتند که به دلیل حضور برادر مدیرعامل پرسپولیس که در زندان است، این باشگاه را به شما نمی‌دهیم. جالب بود که گفته بودند قراردادی با آنها نداریم. اگر مسئولان دادستانی دست روی قرآن بگذارند و بگویند که قراردادی در کار نبوده، من اصلا هیچ صحبتی درباره راه‌آهن نمی‌کنم و هیچ ادعایی هم ندارم. درواقع ما باشگاهی را در اختیار نداشتیم و فقط نام راه‌آهن را با خودمان به دوش می‌کشیدیم.
* مگر حمیدرضا سیاسی، مدیرعامل پرسپولیس چه جرمی مرتکب شده که حتی از حضور برادر او در فوتبال هم ممانعت به عمل می‌آید؟
نمی‌دانم چرا این‌قدر هجمه علیه سیاسی به‌وجود آمده است. این بنده خدا قبل از اینکه به فوتبال وارد شود، یک زندگی کاملا عادی داشته است. او برخلاف نام خانوادگی‌اش اصلا سیاسی نیست و صرفا قصد کمک به ورزش را داشت اما با این کارها هم او و هم برادرش را پشیمان کردند. دایم حرف از خصوصی‌سازی می‌زنیم و الان هم برای استقلال و پرسپولیس این اتفاق درحال رخ دادن است اما با این وضع هیچ‌کس جرات نمی‌کند برای خرید این باشگاهها هم جلو بیاید.
* شما از برنامه 5 ساله خود در راه آهن صحبت می‌کردید اما این تیم مثل ابتدای فصل وضع نامشخصی دارد. به نظرتان وضع این تیم به کجا می‌انجامد؟
این باشگاه بیش از 70سال قدمت دارد و من حسرت می‌خورم که به چنین روزی دچار شده است. همکاری ما با این تیم کاملا قطع شد و حتی پولی که خرج کردیم را هم هنوز نگرفتیم. نمی‌دانم برنامه مسئولان دادستانی برای این تیم چیست. امیدوارم کاری کنند که حداقل این جوانان آسیب نبینند. اگر این باشگاه از بین برود، درواقع فوتبال 300، 400 نفر که در رده‌های مختلف درحال فعالیت هستند، نابود می‌شود.
* در ابتدای فصل عضویت در هیأت‌مدیره پرسپولیس را به خاطر حضور در این باشگاه از دست دادید، حالا برنامه‌ای برای بازگشت به پرسپولیس دارید؟
آن زمان چون می‌خواستم یک کار بزرگ انجام دهم، از هیأت‌مدیره پرسپولیس کنار رفتم اما سرنوشتمان اینطور شد. الان پرسپولیس هم سرمربی دارد و هم اعضای هیأت‌مدیره پس دلیل ندارد درباره بازگشت به این تیم صحبت کنم. البته وضع پرسپولیس هم چندان تعریفی نیست و امیدوارم مشکل سیاسی زودتر حل شود تا این تیم بتواند به راهش قوی‌تر از قبل ادامه دهد.
* به‌عنوان سوال آخر، نام شما در میان گزینه‌های تیم‌ملی امید هم بود اما درنهایت خاکپور که از همبازیان قدیمی شماست، هدایت این تیم را برعهده گرفت؟
درباره تیم امید صحبت جدی با من نشد. هر جا که بتوانم کمک کنم و مرا بخواهند حاضرم همکاری کنم. البته از انتخاب خاکپور خوشحال شدم و مطمئنم که می‌تواند در راهی که در پیش دارد، موفق باشد. امیدوارم تیم امید با حضور او به آرزوی دیرینه‌اش که رسیدن به المپیک است، برسد.