چند نکته درباره دهه هفتادیها که قبلا نمیدانستید | آرزو درزی| ما دهه هفتادیها هیچوقت تریبون نداشتیم و همیشه تحتتأثیر شانتاژ خبری دهه شصتیها، هیچکس صدایمان را نشنید. یک عمر سرکوفت خوردیم و تحقیر شدیم و پای غرزدنهای دهه شصتیها نشستیم. اما هیچکس پای درددل ما ننشست. برای همین سعی کردیم در این مطلب چند واقعیت درباره خودمان، این نسل مظلوم بنویسیم.
1. علیرغم باور عمومی مبنی بر سوختهبودنِ نسل دهه شصتیها، تعداد قابل توجهی از آنها تا قبل از ۴۰سالگی موفق به خرید خانه شدهاند. اما این آمار برای ما دهه هفتادیها تا قبل از ۴۰سالگی که هیچ، تا قبل از مرگ هم تقریبا به صفر میل میکند.
2. بعدها از ما بهعنوان دژاووی دهه شصتیها یاد خواهد شد. هرچه آنها گفتند «شما یادتون نمیاد» و با گفتن این جمله سعی در تحقیر ما داشتند، قرار است برایمان تکرار شود! مثل کوپن و صف گوشت و مرغ! تاریخ مجددا و با قدرت بیشتری دارد روی ما تکرار میشود.
3. ما نسل قدردانی هستیم و از همه نسلهای قبل و بعد، قدر داشتههایمان را بیشتر میدانیم، چون میدانیم اگر باتری موبایلمان خراب شود، صدسال دیگر هم نمیتوانیم یک باتری نو برای آن بخریم، سن و سالمان هم اجازه نمیدهد که از والدینمان پول بگیریم. ما تا پای جان از داشتههایمان محافظت میکنیم.
4. اما مهمترین و عجیبترین نکته درباره ما، این است که بعضیهایمان امسال بیستوهشتسالگی را تمام کرده و وارد بیستونهمین سال زندگیمان میشویم. عجیب است نه؟ خودمان هم گاهی از این موضوع تعجب میکنیم و در خلوتمان، آرزو میکنیم که هرچه سریعتر یک چیزی کشف شود تا حداقل سیسالهشدنمان را به تعویق بیندازد.