سوم تیرماه 1397 خورشیدی، وقتی تیمهای ملی فوتبال لهستان و کلمبیا در مرحله مقدماتی جامجهانی 2018 روسیه مقابل هم صفآرایی کردند، نصف حاضران ورزشگاه یعنی تماشاگران لهستانی با وجود اضطراب حذف از جامجهانی، احتمالا به تنها چیزی که نمیاندیشیدند، سابقه تاریخی و خونین شهر محل انجام مسابقه یعنی «یکاترینبورگ» بود. آنها نمیدانستند یا شاید هم میدانستند و در آن لحظه برایشان مهم نبود که 100سال پیش در همین شهر یکاترینبورگ بلشویکها فردی که عنوان تزار روسیه و پادشاه لهستان را یدک میکشید، با سنگدلی تمام به همراه خانوادهاش تیربارانش کردند!
ورود به جنگ جهانی برای دفاع از قوم اسلاو
28 ژوئن 1914 میلادی، گاوریلو پرنسیپ ملیگرای صرب در شهر سارایوو آرشیدوک فرانتس فردیناند ولیعهد اتریش و همسرش دوشس هوهنبرگ را به قتل رساند و با این کار به نوعی ضمن روشنکردن شعلههای جنگ جهانی اول، فتیله عمر بسیاری از امپراتوریها و خاندانهای بزرگ اروپا را پایین کشید! یکی از قربانیان بزرگ این جنگ بیشک امپراتوری روسیه و دودمان رومانوفها بودند. اروپای اوایل قرن بیستم میلادی به دلایل مختلف آماده رویارویی همهجانبه بین قدرتهای قاره بود و ترور آرشیدوک اتریش در واقع همان جرقهای بود که همه انتظارش را میکشیدند. این اقدام سلسله حوادثی را در پی داشت که اعلان جنگ اتریش به صربستان، ورود امپراتوری روسیه به صحنه، نبرد برای دفاع از همپیمانان سنتی یعنی صربها و دخالت امپراتوری عثمانی و آلمان جهت دفاع از پادشاهی اتریش نقاط عطف آن را تشکیل میدادند. جالب است بدانید تزار نیکلای دوم امپراتور روسیه اتفاقا آنقدرها هم تمایلی برای ورود به جنگ نداشت اما به خاطر افزایش جو پان اسلاویسم یا همان اسلاوگرایی در روسیه مجبور شد برای دفاع از صربها وارد میدان شود.
اعدام تزار برای ناامیدکردن روسهای سفید
2سال ابتداییِ جنگ جهانی اول قوای روسیه را شدیدا تحلیل برد و همین موضوع انقلابیون روس یعنی بلشویکها را برای ساقطکردن نظام سلطنتی جری کرد. در این ایام کمبود مواد غذایی، همچنین سرایت شورشها به سربازخانهها و یگانهای نظامی کنترل کشور را از دست نیکلای و دیگر کارگزاران نظام سلطنتی این کشور به کل خارج کرده بود. نهایت اینکه 2سال پیش از پایان جنگ جهانی اول در اروپا، با روی کارآمدن دولت الکساندر کرنسکی در روسیه، تزار نیکلای دوم و خانوادهاش شامل همسر، پسر و 4 دختر او بازداشت شده و به قلعه یکاترینبورگ فرستاده شدند. در این تاریخ نظام سلطنتی به شکل رسمی در قلمروی امپراتوری روسیه برچیده شده بود اما طرفداران آنکه «روسهای سفید» نامیده میشدند، در نقاط مختلف کشور مقابل بلشویکها یا همان روسهای سرخ مقاومت میکردند. انقلابیون دلیل این مقاومت را امید روسهای سفید برای بازگرداندن خاندان رومانوف به سلطنت قلمداد کردند، پس تصمیم گرفتند این امید را از آنها بگیرند و اینچنین شد که 101سال پیش در چنین روزی، برابر 17 جولای 1918 میلادی، تزار نیکلای دوم به همراه خانواده و حتی خدمتکاران سلطنتی مقابل جوخه آتش قرار گرفته و اعدام شدند.