شهروند| حالا دیگر حاشیههای دومین نشست خبری شهردار مشهد بر اصل موضوع چیره شده و کار تا جایی پیش رفته که یکی از معاونان را هم قربانی کرد. «محمدرضا کلایی» صبح دیروز با حضور در محل اقامت خبرنگاران ضمن عذرخواهی دوباره از جامعه رسانهای ایران، از پذیرش استعفای «مهدی زارعی»، معاون فرهنگی شهرداری مشهد خبر داد و این کار را در راستای عمل به شعارهای خود دانست.
برخورد غیرفرهنگی معاون فرهنگی
ماجرای خبرساز شهرداری مشهد به دو روز پیش و دومین نشست خبری شهردار ۳۸ساله و اصلاحطلب پایتخت مذهبی ایران برمیگردد. کلایی در همان ابتدای نشست با انتقاد بعضی از خبرنگاران نسبت به رفتار معاون فرهنگی خود روبهرو شد، اما تلاش کرد از او حمایت کند. یک ساعت از نشست گذشته بود که بار دیگر خبرنگاری موضوع بیتوجهی معاون فرهنگی به پاسخگویی را مطرح کرد و این بار شهردار جوان به شیوه منحصربهفرد خود عمل کرد. او در گام نخست از خبرنگاران خواست که با زارعی تماس بگیرند، اما معاون مانند گذشته به تماس خبرنگار پاسخ نداد تا این بار نوبت به خود شهردار برسد. لحظاتی بعد کلایی با تلفن همراه خود شماره معاون را گرفت و گوشی را در حالت بلندگو قرار داد. صدای «سلام علیک» معاون فرهنگی پس از شنیدن اولین بوق، خنده شهردار و خبرنگاران را به همراه داشت و پس از آن کلایی از زارعی درباره دلیل پاسخگو نبودن به خبرنگاران پرسید. معاون فرهنگی اما با لحنی که کمتر اثری از سازش و دوستی در آن دیده میشد، از جلسات فشرده و بیماری فرزند گفت و کلمه ناشایستی را درباره خبرنگاران به کار برد. همین کلمه رکیک نشست خبری و دیگر سخنان شهردار را به حاشیه برد که البته پسلرزههای آن همچنان ادامه دارد.
نوشدارو بعد از مرگ سهراب
اگرچه شهردار مشهد پس از پایان مکالمه حاشیهساز، بلافاصله عذرخواهی کرد و بخشی از ایراد را به واسطه رعایت نکردن حریم خصوصی معاون، متوجه خود دانست و حتی برای تلطیف فضای نشست خبری گفت: «این دیالوگ صمیمیت من با معاونم را نشان میدهد.» اما به خوبی میدانست که عملا کار برای ادامه فعالیت معاون فرهنگی سخت شده یا به پایان رسیده است. زارعی هم ساعتی بعد دست بهکار شد و در بیانیهای از جامعه خبری عذرخواهی کرد. معاون فرهنگی شهرداری مشهد در این بیانیه نوشت: «گاهی تقدیر بر آدمی چنان سخت میگیرد که عنان از کف او رها میشود و آنچه در دل نیست بر زبان میآید و موجب شرمساری میشود. میدانم دوستان و عزیزان خبرنگارمان رنجیده خاطرند از سهوی که روی داده است.» او در ادامه توضیح داد: «قصدم نه تطهیر رفتار نکوهیدهام، بلکه بیان بهانهای است که سرنوشت به شیوه آزمون بر رفتار من نوشت؛ فرزند کوچکم را در بند بیماری فکند و مرا عاجز از همیاری و درمان وی وا نهاد تا رنج پدری و اندوه ناتوانی برمن غالب شود و آن پیش آمد که نباید.» این بیانیه اگرچه یک روز صندلی معاونت را برای زارعی نگه داشت، اما صبح روز بعد دنیای کاری او رنگ دیگری داشت. شهردار کارگزارانی مشهد شب پر از مشورتی را طی کرد و صبح دیروز در نخستین ساعت کاری خود به جمع خبرنگاران آمد و از پذیرش استعفای معاون فرهنگی سخن گفت. او دراینباره گفت: «اصل اتفاق بسیار اشتباه بود و من از جامعه خبری و افکار عمومی عذرخواهی میکنم. زارعی استعفا کرد و شاید لازم بود ایشان استعفا بدهد. در کشور ما باب نیست هر فردی که خطایی کند، عذرخواهی کند. نسل جوان که مدیر میشوند باید عملکرد متفاوتی داشته باشند. آقای زارعی افکار عمومی را درک کرد و شجاعانه استعفا کرد.» او ادامه داد: «من با وجود پیک کاری شهرداری در دهه کرامت، جایز ندانستم کوتاهی شود و بلافاصله استعفا را پذیرفتم. ما بایستی روی عنصر صداقت و شفافیت کار کنیم. وقتی انتقاد به رفتارهای چندگانه داریم، باید هزینه شفافیت را بپذیریم.»