امیرحسین خواجوی| در اوايل هفته گذشته خبر آبگرفتگي متروي اصفهان روي خروجي برخی خبرگزاري‌ها به همراه عكس‌هاي منتشرشده موجي از نگراني را در دل مردم اصفهان ايجاد كرد. تصاوير منتشرشده در رسانه‌ها به سرعت دست‌به‌دست چرخيد و در سكوت مسئولان قطار شهري اصفهان بازار شايعات و اخبار ضد و نقيض را حسابي گرم كرد. در اين ميان نظرات و صحبت‌هاي مطرح شده از سوي برخي مسئولان ميراث فرهنگي اصفهان بر شدت نگراني مردم افزود. تا جايي كه بعضی اخبار از ترك‌برداشتن بستر سنگي خيابان چهارباغ به دليل حفاري مترو و نفوذ آب زاينده‌رود به زير شهر اصفهان حكايت داشت. حتي در برخي از گزارش‌هاي منتشرشده دليل خشكي زاينده‌رود را به حفر تونل‌هاي متروي اصفهان نسبت دادند! برخي ديگر ماسه‌اي‌بودن سطح خيابان چهارباغ را دليلي بر نشست بيش از اندازه آن به‌دليل حفاري تونل مترو و در نتيجه تخريب آثار تاريخي آن عنوان مي‌كنند. به هرحال زنده‌شدن زاينده‌رود كه از اوايل آبان‌ماه امسال شادي و سرزندگي را به اصفهان و مردمانش هديه داده بود، خيلي زود جاي خود را به نگراني داد. با اين همه مسئولان قطار شهري اصفهان با رد تمام اخبار منتشر شده در اين خصوص شرايط عمليات اجرايي متروي اصفهان را كاملا عادي مي‌دانند.
مرتضي قديريان، مدير پروژه ايستگاه متروي سي‌وسه پل در گفت‌وگو با «شهروند» ضمن تكذيب اخبار منتشر شده در رسانه‌ها آنها را شايعات بي‌اساس خواند و گفت: «ایستگاه متروی زاینده‌رود با فاصله 300 متری از رودخانه زاینده‌رود قرار دارد و در ابعاد 125 متر طول، 21 متر ارتفاع و 20 متر عرض ساخته شده است. با بازگشت آب به رودخانه زاینده‌رود و بالاآمدن سطح آب‌های زیرزمینی، حدود 16 متر از کف فونداسيون زیر آب‌های زیرزمینی قرار گرفته و با توجه به این‌که ایستگاه در حالت کارگاهی است، تا تکمیل این بخش، امکان بالاآمدن بيشتر آب‌های زیرزمینی وجود دارد.»
قديريان با اشاره به طراحي پيشرفته تونل‌هاي هوارسان مترو گفت: «احتمال اين كه آب از طريق تونل‌ها به ايستگاه وارد شود وجود ندارد چراكه عايق‌بندي اين تونل‌ها از بروز چنين اتفاقي جلوگيري خواهد كرد. ضمن این‌که وقتی ایستگاه‌ها درحال‌خاکبرداری باشد، طبیعی است مقادیری آب از عمق بالا بیاید که درحال‌حاضر حفاظ‌های ایجاد شده از ورود هرگونه آب به‌تونل جلوگیری کرده و حتی اگر آبی هم وارد تونل شود، توانایی آن را داریم که آب وارد شده به تونل را پمپاژ کرده و آن را از كارگاه خارج كنيم.»
او ضمن تاييد عكس‌هاي منتشر شده در رسانه‌ها در اين خصوص افزود: «درمورد عکس‌هایی که از این ایستگاه گرفته شده مبنی‌بر این‌که آب داخل تونل رفته و گفته شده دیوار آب‌بند نیست باید بگویم، کار ما این‌جا هنوز ناتمام است و اگر زمانی دیوار و بتن آن ریخته شود، سازه ما آن زمان آب‌بند می‌شود و تا آن موقع نيز احتمال دارد باز هم آب به داخل كارگاه نفوذ كند.»
البته وجود آب‌هاي زيرزميني و تراوش آن در پروژه‌هاي زيرزميني و حفاري امري طبيعي است. اين موضوع حتي در ساخت‌وساز‌هاي كوچك و ساده نظير ساخت واحدهاي مسكوني در نزديكي رودخانه نيز با شرايط مشابه به وجود مي‌آيد. فقط بايد براي آن تمهيدات لازم انديشیده شود، موضوعي كه مدير پروژه ايستگاه سي‌وسه پل به آن اشاره داشت.
قديريان با بيان آن كه هنگام بازگشایی زاینده‌رود، احتمال مي‌داديم با بازگشايي زاينده‌رود، آب به داخل گودبرداري ايستگاه سرايت كند، گفت: «به همين دليل 5 پمپ به كارگاه منتقل كرديم كه سريعا آب را به خارج كارگاه هدايت كنيم. البته بالاآمدن سطح آب در داخل كارگاه را تكذيب نمي‌كنيم، اما این مسأله یک چیز عادی بوده و دفعات گذشته نیز چنین موارد مشابهی را داشتیم و باید بگویم در این کارگاه، مشکل خاصی رخ نداده است. تراوش آب‌های زیرزمینی تا اتمام پروژه ادامه دارد و امکان این وجود دارد که در آینده نیز اتفاقات مشابه رخ دهد.»
او در پايان ضمن انتقاد از افرادي كه آگاهانه يا از سر بی‌اطلاعي اخباري را منتشر كرده و باعث ايجاد نگراني در جامعه مي‌شوند، گفت: «خبر زير آب رفتن ايستگاه مترو براي كساني كه اندكي با كارهاي عمراني آشنايي داشته باشند بيشتر به شوخي شبيه است. تا وقتی كار کارگاه تمام نشود، کار آب‌بندی به اتمام نرسیده و ما هنوز مشکلاتی را در این زمينه خواهيم داشت ولي با اتمام و تكميل ايستگاه دیگر چنين مشكلاتي پيش نخواهد آمد.»