| لادن حداد |
کتاب نظریه‌های ارتباطات نوشته ورنر جی سورین و جیمزدبلیو تانکارد با ترجمه دکتر علیرضا دهقان است.
این کتاب توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شده که چاپ نخست این کتاب سال 88 بوده است و تا به حال نیز 6 بار تجدید چاپ شده ، آخرین چاپ این کتاب در سال 92 است.
موضوع کتاب طراحی و معرفی نظریه‌های ارتباطات و تحول‌یافتن نظریات ارتباطی است. این کتاب علاوه‌بر ویژگی‌هایی که از لحاظ معرفی موضوعات نوین در ارتباطات دارد بیان رسایی دارد و هر نظریه را با خاستگاه آن و پژوهش‌های مربوط به آن معرفی می‌کند. هدف و مخاطب این کتاب بنا به گفته مؤلفان در آغاز کتاب «دانشجویانی است که تصمیم دارند در رسانـه‌های جمعی شغلی بیابند و به آشنایی مقدماتی با نظریه‌ها، مبانی و روش تحقیق ارتباط جمعی نیاز دارند.» برتری این کتاب نسبت به دیگر کتاب‌ها نیز بنا به ادعای مؤلفانش در مقایسه با دیگر کتاب‌های ارایه شده در زمینه ارتباطات است که می‌تواند یکی از کتاب‌های جامع در زمینه نظریه‌ها باشد و کتاب‌های دیگر نیز می‌توانند مکمل این کتاب باشند.
این کتاب در 18 فصل به 7 بخش تقسیم شده که به مباحث مختلف در زمینه ارتباط جمعى مى‌پردازد:
در بخش اول: علاوه‌بر پرداختن به مسائلی که پژوهشگران با آن روبه‌رو هستند، به شکلی به تغییراتی می‌پردازد که در رسانه‌های جمعی روی می‌دهد. یکی از عمده‌ترین این مسائل همانا ایجاد چالش‌های جدید برای کارورزان رسانه‌ها و تمام مخاطبان در رسانه‌ها است.
بخش دوم: به روش‌های علمی که ریشه و بنیان کتاب است، همراه با مدل‌ها و نظریه‌های کلاسیک در مطالعه ارتباط جمعی می‌پردازد. همچنین مطالعات جدید به طرز موثری جریان نظریه و پژوهش را تغییر داده که این مسأله نیز به نوبه خود مسأله مهمی است.
بخش سوم: جست‌وجوی مخاطبان که چگونه پیام‌ها را دریافت کرده و در طول مسیر و فرآیند رسانه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند و چگونه این پژوهش‌ها در مورد این فعالیت‌ها اثر می‌گذارند. روش‌های اندازه‌گیری، فرضیه‌سازی و پژوهش گسترش پیدا می‌کند که بخشی از علم ارتباط جمعی است، محدوده‌ای از آن در این کتاب گنجانده شده است.
بخش چهارم: نظریه‌های مربوط به شیوه‌های پردازش ارتباط جمعی
بخش پنجم: اجزای نظریه کلی ارتباط در تعیین و تفسیر واکنش‌ها نسبت به پیام‌های رسانه.
بخش ششم: به مسأله قدرت رسانه‌ها می‌پردازد و این‌که چه کسی مسئول محتوا است و چگونه محتوا بر ما اثر می‌گذارد.
بخش هفتم: یک نتیجه‌گیری کلی که دانشجو به جای صرف به کاری خاص، دید کلی«تصویری بزرگ» از حوزه ارتباط جمعی کسب می‌کند.