سعید اصغرزاده معاون سردبیر
هم آدم شوخی است و هم مردی است جدی. گاهی هم شوخی وجدیاش آدم را غافلگیر میکند که الان کدام وجه خود را دارد نشان می دهد.
مثلا در جایی که محمدجواد حقشناس در جلسه شورا میگوید: «زین همرهان سست عناصر دلم گرفت» هاشمی با خنده و شوخی میگوید: «منظورتون ما نیستیم که» یا در جایی که بحث بودجه فرهنگی و اجتماعی است، محسن هاشمی خطاب به اعضای شورا خیلی جدی و قاطع میگوید: «بنده خودم لباسهایم را درمیآورم و این ۲۰۰میلیارد تومان را تأمین خواهم کرد.»
اما در جاهایی هم آدم میماند که منظورش چیست، مثل ماجرای قتل میترا استاد توسط محمدعلی نجفی شهردار اسبق پایتخت که محسن هاشمی خطاب به خبرنگاران میگوید: «این موضوع مردانه است و وقتی جمع خبرنگاران مردانه شد، پاسخگوی
شما هستم.»
گافهایی هم البته دارد. مثل موقعی که در یک برنامه تلویزیونی زنده تصور میکند روی آنتن نیست و درخواست میکند سوال هماهنگ شده را بپرسند. در روزهای نخست شورا در جمع خبرنگاران درباره انتخاب وی بهعنوان شهردار تهران، گفت: «هنوز در این مورد بحثی در شورای شهر نشده است. در جاهای دیگر بحثهایی صورت گرفته است، ولی تاکنون منتخبان تصمیمی نگرفتهاند.»
اهل کنایه هم هست. کنایه معروفش به نجفی هنوز در خاطر خیلیها هست: «برای عینک لازم نیست مشورت کنید؛ برای معاونان مشورت کنید!» یا کنایهای که مورد توجه گروههای سیاسی قرار گرفت و خطاب به قالیباف بود: «شهرفروشی میکنند و بعد ادعای رئیسجمهوری هم دارند، خب اگر این کار را با کل کشور کنند چه میشود؟»
از همه اما جالبتر وقتی است که قهر میکند. مثلا این یکی از دلایل قهر او از جلسه شورای شهر و خروجش از جلسه است: «دیشب نخوابیده بودم و به همین دلیل کنترل جلسه از دستم خارج شد.»
اما حالا انگار رئیس شورای شهر تصمیم گرفته که شبها زود بخوابد تا زمام امور از دستش خارج نشود. رئیس شورای شهر تهران دیروز گفته است: «مخالف حضور فرزندانم برای حضور در زیستشبانه هستم. خودم نیز شبها ساعت ۱۰ میخوابم و ۵صبح بیدار میشوم، بنابراین تمایلی به این طرح ندارم. در صورتی که فرزندان جداگانه برنامههایی برای زیستشبانه داشته باشند، نگران میشوم و به نظرم این مسأله در صورتی که در چارچوب خانواده باشد، مشکلزا نیست. در صورتی که در یک خانواده نیز پدر به تنهایی در زیستشبانه باشد، قطعا نگرانیهایی برای زنان ایجاد میکند.»
اما اینکه دلمشغولیهای هاشمی معطوف به خانوادهاش شده و نمایندگی رأی چند میلیونی شهروندان را قیاس با امکانات، اموال، خانواده، حوزه اختیارات و اعتمادبه فرزندان، تفکیک جنسیتی و... میبیند حاصل چه چیزی است؟ کنایه است؟ شوخی است؟ جدی است؟ از بیرون به او تحمیل شده؟ یا از موضع یک پدر خانوادهدار است؟
شاید بهرغم اینکه زمستان سال گذشته و در صدوبیستودومین جلسه شورای شهر زیست شبانه در تهران مورد بحث و گفتوگو قرار گرفت و کلیات لایحه «الزام شهرداری به برنامهریزی و بسترسازی و احیای زیستشبانه» با ۱۴ رأی موافق در شورای شهر تصویب شد، او مخالف است و برای همین هم اینجا لازم ندیده که از حقوقی دفاع کند، بلکه خیلی آرام تابع جریان مخالف شده. جریان مخالفی که همسو با گروه سیاسی مخالف شورای شهر است. آنهایی که هرگونه فعالیتی که منجر به ایفای حقوق مدنی و شهروندی میشود را نوعی فرهنگ غربی عنوان میکنند و خیلی سریع آن را در مخالفت با بنیانهای خانواده میدانند.
البته ختم کلام را سردار حسین رحیمی، فرمانده انتظامی پایتخت نیز درباره اجرای این طرح اعلام کرده است: «از طریق معاونت نظارت بر اماکن عمومی به همه صنوف اعلام کردهایم که زیستشبانه نداریم و صرفا صنوف تا یک بامداد مجاز به فعالیت هستند.» بنابراین هاشمی کنار کشیده است. یعنی شورا هم باید کنار بکشد؟