شهروند| دفتر و دستکشان در تهران است، اما برای شما پیام میفرستند که لوازم خانگی مورد نظرتان را از بانه و با قیمت وسوسهکننده تامین میکنند. معمولا شماره موبایل میدهند و کالا را خودشان برایتان ارسال میکنند، بدون آنکه نام و نشانی از فرستنده باشد. اگر بپرسی نشانیتان کجاست؟ حتما به شما میگویند که فروش بازارچههای مرزی در شهرهای دیگر ممنوع است و به همین دلیل نمیتوانند نشانیشان را به شما بگویند، چون از پلمپ و برخورد تعزیراتی میترسند! ولی واقعیت این نیست.
آنها کالاهای استوک یا قاچاق یا مونتاژهای زیرپلهای و کالاهای چینی با برندهای فیک را به شما میفروشند و این دلیل اصلی است که آنها فقط یک خط موبایل اعتباری در اختیارتان میگذارند.
اگر یک روز متوجه بشوید که کلاه بزرگی سرتان رفته است، دستتان به هیچ جا بند نیست، چون تعزیرات حتما از شما فاکتور معتبر فروش با مهر فروشگاه میخواهد.
حبیبالله انصاری، دبیرکل انجمن صنایع لوازم خانگی با تایید این موضوع به «شهروند» میگوید: «ممنوعیت کالا و گرفتاریهایی که برای تولید لوازم خانگی پیش آمده، راههای متنوع تقلب را به ذهن کلاهبرداران رسانده که یکی از رایجترین این راهها تبلیغات فروش کالا از بانه و سایر شهرهای مرزی است.»
کلاهبرداری رایج بازار لوازم خانگی
با نزدیک شدن به روزهای گرم تابستان و سفرهای تابستانی تعداد پیامهای مشترکان تلفن همراه برای خرید از بازارچههای مرزی بیش از پیش خودنمایی میکند، چراکه دفتر فروش این بازارها در تهران قرار دارد و بانهای در کار نیست.
این دسته از تبلیغات به شکلی است که شاید آنهایی را که به این شهرها سفر نکردهاند، ترغیب به سفر کند و در کنار آن خریدهای ارزانتری را هم نصیب مسافران کند، چراکه به قولی هزار تومان هم هزار تومان است؛ تا اینجا آمدهایم، بگذار خرید ارزانتری داشته باشیم. اما آیا این کالاها قابل اعتمادند و میتوانند دوای درد مردمی باشند که این روزها قدرت خرید خود را از دست دادهاند؟
حبیبالله انصاری، دبیرکل انجمن صنایع لوازم خانگی در این رابطه به «شهروند» میگوید: «با وجود ممنوعیت واردات کالا از سال گذشته عدهای از این شرایط سوءاستفاده کرده و کالاهای قاچاق وارد میکنند، زیرا از زمان ممنوعیت، برندهایی که خارجی هستند ممکن است با مجوز کارخانه در ایران تولید شده باشند، اما در مورد لوازمی که در شهرهای مرزی به فروش میرسند و دفتر تولیدشان در تهران یا شهرهای دیگر است، تقلبات گستردهای صورت میگیرد و باید نظارت بر این موضوع وجود داشته باشد.»
البته افزایش حجم انتشار پیامکهای تبلیغاتی دلیل دیگری هم دارد، از سال گذشته با رشد نرخ ارز و کاهش ارزش پول ملی، قیمت انواع محصولات همچون کولرگازی روند صعودی به خود گرفت و حتی ممنوعیت ورود این محصولات در برههای از زمان میزان عرضه را با کاهش و قیمت را با افزایش دوباره مواجه کرد.
انصاری در این رابطه ادامه میدهد: «بهطورکلی در صنعت لوازم خانگی اعم از سرمایشی و لوازم آشپزخانه مشکلاتی وجود دارد و از ابتدای سال 1397 تمامی کالاهای وارداتی به ایران ممنوع شد و دست تقلب عدهای را باز کرد. با این وجود توانایی تولید بسیاری از لوازم خانگی در ایران وجود دارد، البته مشروط به اینکه تامین قطعه دشوار نباشد.»
انصاری با اشاره به اینکه بسیاری از این شرایط سوءاستفاده میکنند و کالاهای قاچاق و دست دوم را با نام برندهای معروف به فروش میرسانند، توضیح داد: «مردم این موضوع را در نظر نمیگیرند که اجناس فاقد گارانتیاند و ممکن است از برند مورد نظرشان سوءاستفاده شده باشد و کالای نامرغوب تحویل بگیرند، به همین جهت چنین کالاهایی قابل اعتماد نیستند.»
او در ادامه توضیح داد: «البته مدل دیگری از تقلب در بازار لوازم خانگی باب شده است و آن اینکه برندهای خارجی و بهویژه کرهای که در ایران کارخانههای تولیدی دارند، بهعنوان برند اورجینال و کاملا خارجی به مردم گرانتر فروخته میشود. این یعنی اینکه یخچالی در ایران و تحت برند مثلا سامسونگ تولید شده است، اما کلاهبرداران آن را با عنوان یخچال 100درصد وارداتی کرهای به مشتریان گرانتر میفروشند، اما در مورد لوازم خانگی داخل که ضمانتنامه دارند و از خدمات نصب برخوردارند، چنین مقولهای صادق نیست.»