اندونزی با وارد کردن نزدیک به 35هزار تن ضایعات مختلف صنعتی ازجمله زبالههای پلاستیکی از دیگر کشورها، با مشکلات زیستمحیطی، انسانی و اقتصادی گسترده مواجه شده و این موضوع سبب اعتراض تشکلهای زیستمحیطی این کشور شده است .فعالان محیطزیست از وزارت تجارت اندونزی خواستهاند تا بهفوریت بر قوانین سال 2016 در زمینه واردات ضایعات تجدیدنظر کند، زیرا این کشور جنوبشرق آسیا اکنون بهعنوان یکی از مراکز اصلی جذب ضایعات کشورهای توسعهیافته در این منطقه تبدیل شده که محیطزیست و اقتصاد این کشور را بشدت تحتتاثیر قرارداده است. حجم ضایعات وارد شده به اندونزی از کشورهای توسعهیافته پس از آنکه چین قانون ممنوعیت واردات ضایعات را در سال گذشته به اجرا گذاشت، بشدت افزایش یافته است.چین در فوریه سال 2018 قانون ممنوعیت واردات ضایعات را که شامل 24 نوع زباله از کشورهای صنعتی بود، بهموقع به اجرا گذاشت. طبق گزارش گروه حامیان محیطزیست گرین پیس، واردات ضایعات پلاستیکی از کشورهای توسعهیافته در اواخر سال2017 شامل 10هزار تن در هر ماه بود که این رقم در پایان سال 2018 میلادی به رقم 35هزار تن در هر ماه افزایش یافته است.براساس این گزارش، انگلیس با بیش از 67هزار تن در صدر کشورهای صادرکننده زبالههای پلاستیکی به اندونزی در مدت ژانویه تا نوامبر 2018 بوده و پس از آن آلمان با افزون بر 59هزار تن و سپس استرالیا با افزون بر 42هزار تن بیشترین ضایعات پلاستیکی را به این کشور جنوبشرق آسیا صادر کردهاند. آلمان فقط در سال گذشته میلادی 408 تن زباله بیشتر نسبت به سال 2017 به اندونزی صادر کرده است.اکنون فعالان محیطزیست در اندونزی معتقدند هزاران تن شامل 25 تا 40درصد از ضایعات پلاستیکی وارداتی، در چرخه بازتولید و بازیافت قرار نمیگیرند و عمدتا در زمینهای وسیع دورافتادهای مانند جاوه شرقی و حومه جاکارتا پس از خرید و فروش به صورت فله و روباز انباشته شده یا سوزانده میشوند که این وضع علاوهبر تهدید سلامت انسان؛ محیطزیست دریایی، جانوری و گیاهی این کشور را بشدت به خطر انداخته است.