محمدتقی فاضلمیبدی دین پژوه
در مورد گفتههای اخیر آقای قرائتی دو نکته به ذهنم میرسد که باید مطرح کنم. اول اینکه ما باید قبول کنیم که سن ازدواج دست خود فرد نیست. خیلی بیشتر از آن چیزی که اراده فرد در آن دخیل باشد، شرایط اقتصادی و اجتماعی جامعه است که زمینههای ازدواج را فراهم میکند. بهنظر میرسد آقای قرائتی بهعنوان یک معلم اخلاق که همیشه با کتاب سر و کار داشتند، وضع موجود در متن کتاب را با متن جامعه از هم تمیز ندانند. آنچه که در کتابها به آن توصیه میشود با آنچه که واقعیت جامعه نشان میدهد تفاوتی از زمین تا آسمان دارد. بنابراین صرفا با توصیه و پند نمیتوان جوانان را برای ازدواج آماده کرد. اینکه سن ازدواج تا حدی باید پایین بیاید درست است اما نمیتوان به آن عمل کرد چراکه ازدواج در جامعه امروز با احساس امنیت، شغل، مسکن و سیاست خارجی در ارتباط است و بدون آنها نمیتوان تصور کرد که جوانان بتوانند به راحتی زندگی تشکیل بدهند. امروز دیگر روزگاری نیست که 6 خانواده با هم در یک خانه زندگی کنند و مسائلی مثل شغل و مسکن مطرح نباشد. در قرآن هم، در کنار نماز، روزه و عبادت به مسأله اقتصادی تأکید زیادی شده است. پیامبر(ص) احادیث زیادی در این زمینه دارد که تمامی آنها به این مضمون اشاره دارد که وقتی وضع اقتصادی مناسب نباشد، دینداری هم دچار مشکل میشود. حالا این سوال مطرح است که امروز با کدام اقتصاد و براساس چه پشتوانهای باید جوانان را به ازدواج زود تشویق کنیم؟ اگر قرار باشد شرطهایی مثل شغل مناسب و مسکن هم برای ازدواج مطرح نشود که ما بعدا با پدیدهای به نام طلاق روبهرو میشویم که به مشکلات بیشتر جامعه دامن میزند.
دومین نکته هم مربوط به عرف جامعه میشود که با گفتههای آقای قرائتی مغایر است. ما نمیتوانیم براساس عرف جامعه سن ازدواج را تا حد دبیرستان پایین بیاوریم. سن ازدواج را شرع مشخص نکرده که برایش قانونی داشته باشیم. یک زمانی در دوره پیغمبر(ص) دختران 9 ساله ازدواج میکردند، اما همین امروز براساس عرف و حتی قانون، ازدواج دختر زیر 13سال قانونی نیست و به رسمیت شناخته نمیشود. پس در نتیجه نمیتوان براساس یک حکم کلی گفت که ازدواج چه زمانی باید اتفاق بیفتد یا بهطور قطعی بگوییم که ازدواج در سنین دبیرستان حتما مناسب است. عرف امروز جامعه چنین چیزی را نمیپذیرد. پس بهنظر میرسد به جای توصیههای اخلاقی، نیاز است تا کارهای عملیتر هم انجام شود. مثلا سیاست خارجی ما اصلاح شود یا راهی برای سرمایهگذاریهای جدی در کشور ایجاد شود تا در کنار آن شغل برای جوانان فراهم کنیم و با مشکلات اقتصادی کمتر جوانان را به سمت ازدواج به موقع تشویق کنیم.